تجلی فلسفه حکمت و هنر و معناگرایی در باغ ایرانی

هنر اسلامی ملهم از استعارات و مفاهیم مقدس و اسلامی می باشد و باغ ایرانی نمونه بارز این هنر و از برجسته ترین بناهایی است که در سیر تکاملی خود به زیبا ترین شکل ممکن گویایی این پیام می باشد. باغ ایرانی آن فضای سبز و منظم در واقع الگویی ابتدایی و قدیمی است که ایرانیان آن را تجلی زمینی از یک حقیقت معنوی می دانند. باغ های ایرانی رمزهایی از حکمت و هنر را در خود نهفته دارند که این رموز به واسطه عناصری همچون ،آب ،گیاهان کوشک و...تجلی می یابند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر واکاوی آموزه های معنوی پنهان در هویت حکمت و هنر معماری باغ ایرانی می باشد. از این رو با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای ابتدا به چگونگی تجلی هویت حکمت و هنر در معماری اسلامی می پردازیم و سپس با بیان فلسفه حکمت و هنر و معناگرایی آن در معماری اسلامی تجلی این فلسفه از طریق شاخص های معناگرایی در معماری باغ ایرانی مورد مطالعه قرار می گیرد. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که انعکاس و تجلی معناگرایی ناشی از فلسفه حکمت و هنر را می توان به وضوح در باغ های ایرانی مشاهده کرد.

کلیدواژه ها:

حکمت ، معنا گرایی ، باغ ایرانی ، معماری منظر