بررسی میزان تاب آوری شهر اردستان در برابر زلزله مطالعه موردی : ۴ محله کوشک ، ابالی ، راهمیان، فهره

افزایش جمعیت ، توسعه شهرنشینی و بافت فرسوده یکی از مهم ترین دغدغه های مدیریت شهری در موضوع تابآوری و پایداری شهرها در زمان وقوع حوادث طبیعی از جمله زلزله محسوب می شود . تابآوری شهری در برابر زلزله دارای ابعاد مختلفی بوده که به مطالعه و بررسی نیاز دارد و در صورت انجام اقدامات لازم، شهر در کمترین زمان و هزینه پس از وقوع زلزله به حالت اولیه برمی گردد. در پژوهش حاضر، با استفاده از مدل شاخص تابآوری که شهر را نظام پیچیدهای شامل اجزا و بخش های مختلف مرتبط می داند مقدار تابآوری به صورت عددی بیان می شود. به عنوان مطالعه موردی ، تابآوری در چهار محله کوشک ، راهمیان، ابالی و فهره شهر اردستان که دارای بافت فرسوده و تاریخی می باشند، بررسی و ارزیابی شده است . به این منظور، ابتدا براساس نظرسنجی از کارشناسان ذیربط کلیه شاخص ها، نواحی موضوعی و بخش های موثر در تابآوری به روش تحلیل سلسله مراتبی وزندار می شوند. بر اساس مقیاس پنج مرحله ای ، کلیه شاخص ها، نواحی موضوعی و بخش های تابآوری در هر بلوک کمی سازی می گردد. سپس با استفاده از وزن شاخص ها، تابآوری نهایی برای هر بلوک و هر محله بدست می آید. در نهایت ، راهکارهایی جهت افزایش تابآوری منطقه مورد مطالعه ارائه شده است .

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، زلزله ، شهر اردستان ، ساختمان ، زیرساخت .