مولفه های زیباشناختی طراحی لباس پوشش زنان و جایگاه بازنمایی در آن۱

پوشاک را می توان از دیداری ترین تجلی شخصیت و در عین حال، زندهترین نمونه حیات فرهنگ در یک جامعه دانست . آشنایی با فرهنگ و میراث به جامانده از یک ملت ، همواره مستلزم بررسی ، مطالعه و فهم و درک روابط میان بنیادها، پدیدهها و مظاهر موجود در جامعه است . به این ترتیب ، تاریخ ، تحقیقاتو مطالعات وابسته به آن نقشی محوری و اساسی دارند. هدف از پژوهش حاضر، مولفه های زیباشناختی طراحی لباس پوشش زنان و جایگاه بازنمایی در آن می باشد. روش تحقیق توصیفی - تحلیلی بوده و از منابع کتابخانه ای استفاده شد. امروزه پوشش تنها، نیاز اولیه بشر برای پوشاندن خود از عوامل تهدیدکننده بقا نیست . بلکه علاوه بر نیاز اولیه برای زندگی با توجه به شرایط زندگی اجتماعی ، نیازهای جدیدی در حوزه پوشاک برای نمایش در ابعاد مختلف تعریف شدهاند. تعیین رابطه میان پوشاک و محیط جغرافیایی زیست بومی و فرهنگ آن و پایگاه و منزلت اجتماعی پوشندگان و نقش و کارکردهای مختلف هر تکه ای از تن پوشها در جامعه های کهن و امروزی از موضوعهای بسیار مهمی هستند که در پژوهش های تاریخی ، اجتماعی و فرهنگی دانش نوین مردمشناسی مورد استفاده می باشند. به پوشاک از ابعاد مختلف می توان نگریست و آن را با اسلوبهای گوناگون بررسی و تحقیق کرد. پوشاک را می توان برحسب ملاکهای گوناگون تقسیم بندی کرد و با نگرشهای متفاوت علمی مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار داد.

کلیدواژه ها:

پوشش زنان ، طراحی لباس ، طراحی پارچه ، زیبایی شناسی ، بازنمایی .