مساجد دو مناره و نقش معماری دوران افشاریه بررسی نمونه مورد ی مسجد دو مناره سقز

مسجد به عنوان مکانی مقدس برای مسلمانان در سراسر جهان شناخته می شود. مساجد دو مناره، یکی از جواهرهای معماری ایرانی است که در دوران افشاریه (۱۲۲۶ تا ۱۵۹۸ میلادی ) ساخته شدهاند. این نوع مساجد، نمونه های بی نظیری از تنوع و ثروت معماری ایران را به تصویر می کشند و نقش مهمی در تاریخ و فرهنگ این کشور داشته اند. مسجد دو مناره یک فرم معماری منحصر به فرد است که قبل از دوره افشاریه وجود نداشته است . گمان می رود که منشا آن شهر سقز در استان کردستان غربی باشد . اولین مسجد دو مناره ای سقز در اوایل قرن هجدهم میلادی ساخته شد و گمان می رود که این مسجد الگویی برای مساجد دو مناره ای دیگر بوده که در دهه های بعد در سراسر ایران ساخته شده اند.این مقاله با روش تحلیلی توصیفی ، به معرفی و بررسی مساجد دو مناره در دوران افشاریه با تاکید بر مسجد دو مناره سقز م ی پردازد. یافته نشان می دهد، مساجد دو مناره و نقش معماری دوران افشاریه ، به فهم عمیق تر از زیبایی ها و ارزشهای فرهنگی و هنری ایران و همچنین تاثیر این مساجد بر معماری اسلامی ایران کمک می کند. این نمونه ها، به عنوان آثاری ارزشمند از گذشته تاریخی ایران، نشانگر ابتکار، خلاقیت و عمق فرهنگ ملی این کشور می باشند.

کلیدواژه ها:

مسجد ، مساجد دو مناره ، دوره افشاریه ، مسجد دو مناره سقز