آینده جنگلداری و محیط زیست در پرتو اسناد بین المللی

کنفرانس تغییرات آب و هوایی سازمان ملل که از ۲۹ نوامبر تا ۱۱ دسامبر ۲۰۱۰ در کانکن ، مکزیک برگزار شد، نقش تسهیل کننده چندجانبه سازمان ملل را دوباره آغاز کرد. نمایندگان با جنبه هایی از یک چارچوب جهانی برای کمک به کشورهای در حال توسعه برای محدود کردن تولید کربن و مقابله با اثرات تغییرات آب و هوایی موافقت کردند، اما آنها این سوال سخت تر را به تعویق انداختند که دقیقا چگونه اقتصادهای صنعتی و بزرگ در حال ظهور وظیفه ایجاد انتشار عمیق تر گازهای گلخانه ای را به اشتراک خواهند گذاشت . برش می دهد. مذاکرات آب و هوای سازمان ملل متحد در سال جاری شامل شانزدهمین نشست کنفرانس اعضا به کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوایی و ششمین نشست اعضا مذاکرات آب و هوای سازمان ملل متحد پروتکل کیوتو. از آنجایی که ایالات متحده عضو کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوایی است اما عضو پروتکل کیوتو نیست ، از سال ۲۰۰۵ دو مجموعه مذاکرات به صورت موازی در جریان است . ابزار نهایی کنفرانس که »موافقت نامه های کنکن « نامیده می شوند، تصمیماتی را تحت هر دو مسیر مذاکرات کنوانسیون و پروتکل در بر می گیرد. تصمیمات تحت کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییرات آب و هوایی ایالات متحده را ملزم می کند، در حالی که تصمیمات تحت پروتکل کیوتو اینگونه نیست .

کلیدواژه ها:

اسناد بین المللی ، محیط زیست ، جنگل ، آینده زمین