مروری بر تاثیر تمرین ورزشی بر کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (C HDL-) در بیماریهای قلبی عروقی

کاهش سطح کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL-C) با افزایش خطر بیماری عروق کرونر (CAD) مرتبط است، در حالی که افزایش سطح HDL-C با کاهش خطر CAD و انفارکتوس میوکارد مرتبط است. اگر چه HDL از اکسیداسیون لیپوپروتئین با چگالی کم در شرایط عادی جلوگیری می کند، اما در شرایط پاتولوژیک مانند استرس اکسیداتیو، التهاب و دیابت، باعث تغییر ساختاری می شود و عملکردهای ضد تصلب شرایین و ضد التهابی را مهار می کند. HDL می تواند بر اساس کاهش کمی و تغییر شکل آپولیپوپروتئین A۱ به ساختارهای مختلفی تبدیل شود و علت اصلی افزایش سطوح HDL ناکارآمد است که می تواند منجر به افزایش خطر CAD شود. بنابراین، تجزیه و تحلیل ساختار و اجزای HDL به جای HDL-C پس از استفاده از یک برنامه تمرین ورزشی ممکن است برای درک اثرات HDL مفید باشد.

کلیدواژه ها:

بیماری عروق کرونر ، HDL ناکارآمد ، تمرین ورزش ، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL-C)