مروری بر اثر فعالیت های بدنی و ورزشی بر فشار خون در افراد دارای فشار خون بالا

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 67

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SPORTU01_046

تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1403

چکیده مقاله:

فشار خون بالا از مهم ترین عوامل خطر قابل اصلاح برای بیماری های قلبی عروقی است. فشار خون بالا ۲۵ درصد از جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار می دهد . فشار خون بالا اغلب علامت هشدار دهنده ای ندارد، که می تواند تشخیص آن را دشوار کند. فشار خون بالا کنترل نشده ،در مدت زمان طولانی می تواند منجر به شرایط جدی مانند نارسایی قلبی یا حمله قلبی، سکته مغزی، مشکلات بینایی و بیماری کلیوی شود. چندین عامل شناخته شده برای ابتلا به فشار خون بالا وجود دارد، از جمله رژیم غذایی ناسالم، کم تحرکی، چاقی، مصرف دخانیات و ... مهم ترین راه پیشگیری از فشار خون بالا، رژیم غذایی سالم و فعالیت بدنی منظم است. نشان داده شد که تمرینات ورزشی باعث کاهش فشار خون می شود. این رهنمودها حجم وسیعی از ادبیات که اثرات فعالیت بدنی را نشان میدهد، نشات میگیرد. اولین مطالعه برای نشان دادن اثرات محافظتی بالقوه فعالیت بدنی در پیشگیری از فشار خون بالا در سال ۱۹۶۸ توسط Paffenbarger و همکاران منتشر شد. که نشان داد مردانی که بیش از ۵ ساعت در هفته ورزش می کردند، دو تا سه ده ه بعد در زندگی خود، کمتر دچار فشار خون شدند. به دنبال این مشاهدات، اولین مطالعه مداخله ای برای نشان دادن اثر کاهش فشار خون (BP) ورزش در سال ۱۹۷۰ توسط Boyer و Kasch منتشر شد که نشان داد یک برنامه تمرین تناوبی هوازی ۲ روز در هفته باعث کاهش فشار خون در مردانی با فشارخون بالا شد. هدف از انجام مطالعه حاضر مروری بر اثر فعالیت های بدنی و ورزش بر فشار خون در افراد با فشار خون بالا می باشد. جستجو مقالات که از نوع مروری است یک جستجوی سیستماتیک از سال ۲۰۱۲تا۲۰۲۳در پایگاه های تخصصی جستجوگر Google Scholar وPubMed صورت پذیرفت.انتخاب مقالات براساس عنوان انجام شد ۳۰. مقاله مرتبط براساس معیارهای ورود و خروج بر اساس عنوان پژوهش انتخاب شدند و تعداد ۵ مقاله که با هدف اثر تمرینات و فعالیت های بدنی بر فشار خون بودند ،انتخاب شد.ند. از ۵مقاله انتخابی، پژوهشSusana Lopesو همکاران((۲۰۲۱ نشان داد ،یک برنامه ورزش هوازی ۱۲ هفته ای باعث کاهش فشار خونی سرپایی ۲۴ ساعته و روزانه و همچنین فشار خون سیستولیک در بیماران مبتلا به فشار خون مقاوم شد.در مجموع ۵۳ بیمار مطالعه را تکمیل کردند که ۲۶ نفر در گروه ورزش و ۲۷ نفر در گروه کنترل بودند. از این تعداد ۲۴ نفر (%۴۵) زن بودند و میانگین میانگین سنی (۸,۷) (SD) ۶۰.۱ سال بود. در مقایسه با گروه کنترل، در بین آنهایی که در گروه تمرین بودند، فشار خون سیستولیک ۲۴ ساعته سرپایی ۷,۱ میلی متر جیوه کاهش یافت %۹۵) فاصله اطمینان (CI)، -۱۲.۸ تا -۱,۴؛ .(۳ .۰۲ نتایج پژوهشFakir M. Amirul Islam وهمکاران (۲۰۲۳) نشان داد که شرکت کنندگان ۲۲,۱ = ۶۸)٪) که در فعالیت بدنی شدید شرکت داشتند که باعث افزایش شدید تنفس یا ضربان قلب مانند حمل یا بلند کردن بارهای سنگین می شود.،کار ساختمانی برای حداقل ۱۰ دقیقه به طور مداوم فشار خون سیستولیک (SBP)کمتری داشت (میانگین ۹۵)٪ فاصله اطمینان ((CI) در مقایسه با کسانی که در یک فعالیت بدنی شدید شرکت نکردند (میانگین ۹۵)٪ (CI ، سه مقاله دیگر هم به تاثیر مثبت فعالیت ورزشی و بدنی بر فشار خون بالا اشاره کرده اند. هدف از مرور حاضر بررسی تاثیر فعالیت بدنی و ورزشی در افراد مبتلا به پرفشاری خونی بود . شواهد اخیر از مطالعات آینده نگر همچنان حاکی از ارتباط بین فعالیت بدنی و فشار خون بالا است. شواهد موجود به شدت از نقش فعالیت بدنی در پیشگیری از فشار خون بالا حمایت می کند. فعالیت بدنی تاثیرات عمیقی بر عروق انسان دارد ورزش حاد تغییرات فوری در عملکرد شریان القا می کند .در حالی که حملات اپیزودیک مکرر ورزش باعث سازگاری عملکردی مزمن و در نهایت، بازسازی ساختاری می شود در آن مزایایی اعطا شده است با تغییر در عوامل خطر قلبی عروقی مانند پروفایل لیپیدی و فشار خون رخ می دهد با تاثیر در تنش برشی شریانی و انتقال مکانیکی از دیدگاه تکاملی ورزش یک محرک برای حفظ سلامت عروق است.ورزش داروی عروقی است. مطالعه مروری حاضر با رویکرد انجام فعالیت های ورزشی و بدنی نشان داد که انجام فعالیت های بدنی و ورزشی میتوانند تاثیر مثبتی بر کاهش فشار خون داشته باشند اما تحقیقات در این حوضه نیاز است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

الناز رضایی

کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی کاربردی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل

بهار سلجوقی برنجی

کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی کاربردی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل

نیما مولودی چیانه

کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی کاربردی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل

علی نصری اصل

کارشناسی ارشد بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل