تاثیر مصرف حاد کافئین و آرژنین آلفاکتوگلوتارات بر عملکرد قدرتی وزنه برداران نخبه جوان

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 140

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SPORTU01_008

تاریخ نمایه سازی: 25 فروردین 1403

چکیده مقاله:

مقدمه: وزنه برداری ورزشی است که قدرت عضلانی در آن نقش مهمی دارد. از این رو ورزشکاران برای افزایش قدرتعضلانی خود از کمکهای ارگوژنیک استفاده میکنند. مطابق مطالعات از جمله مکملهایی باعث بهبود عملکرد قدرتی ورزشکاران میشود، کافئین و آرژنین آلفاکتوگلوتارات است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر مصرف حاد کافئین و آرژنین آلفاکتوگلوتارات بر روی حرکات یک ضرب، دو ضرب و اسکات با هالتر وزنه برداران نخبه جوان بود. روش کار: ۱۰ وزنه بردار نخبه جوان در یک طرح متقاطع یک سویه کور شرکت کردند که طی چهار مرحله به فاصله یک هفته از همدیگر اجرا شد. این آزمودنیها طی فرآیند نمونهگیری غیر تصادفی هدفمند انتخاب شدند. تمام آزمودنیها در هفته اول یک ساعت قبل از اجرای حرکات یک ضرب، دو ضرب و اسکات با هالتر دارونما به میزان ۵ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن مصرف نمودند. سپس در هفته دوم یک ساعت قبل از اجرای حرکات، ۵ میلیگرم کافئین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن توسط آزمودنیها مصرف شد. در هفته سوم یک ساعت قبل از اجرای حرکات به میزان ۴ گرم آرژنین آلفاکتوگلوتارات مصرف شد. سپس در هفته چهارم یک ساعت قبل از اجرای حرکات مکملهای کافئین و آرژنین آلفاکتوگلوتارات توسط آزمودنیها مصرف شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنیداری P ۰/۰۵ تجزیه و تحلیل شد. بحث و نتیجه گیری: یافته های پژوهش حاضر نشان داد در مقایسه سه نوع مداخله، مصرف AAKG نسبت به کافئین (P=۰/۰۰۲) و ترکیب کافئین و (P=۰/۰۱) AAKG در حرکت یک ضرب افت معنیداری داشت. همچنین، در مقایسه سه نوع مداخله، مصرف AAKG نسبت به کافئین (P=۰/۰۰۱) و ترکیب کافئین و (P=۰/۰۲۳) AAKG در حرکت دو ضرب افت معنیداری داشت. نتیجه گیری: به نظر میرسد که ورزشکاران رشته وزنهبرداری میتوانند برای بهبود عملکرد ورزشی خود، از مصرف حاد ترکیب مکملهای کافئین و آرژنین آلفاکتوگلوتارات استفاده کنند.

نویسندگان

محسن سلطانی

کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران

محمد بابائی

دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اربیل، ایران

مهدی رضاقلیزاده

استادیار فیزیولوژی ورزشی، گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران.

سمانه هادی

دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اربیل، ایران