تاثیر اندازه ذرات پوسته آفتابگردان در جیره های حاوی منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد، قابلیت هضم ظاهری ایلئومی مواد مغذی و جمعیت میکروبی روده کور جوجههای گوشتی

در این مطالعه اثرات استفاده از پوسته آفتابگردان با اندازه ذرات متفاوت در جیره های حاوی منابع مختلف چربی بر عملکرد رشد و برخی فراسنجه های فیزیولوژیکی، با استفاده از ۳۶۰ قطعه جوجه گوشتی سویه راس ۳۰۸ (مخلوط دو جنس) در یک آزمایش فاکتوریل ۲×۳ در قالب طرح کاملا تصادفی با شش تیمار آزمایشی و شش تکرار و ۱۰ پرنده در هر تکرار بررسی شد. عوامل موردبررسی شامل پوسته آفتابگردان (بدون پوسته، دارای سه درصد پوسته با اندازه ذرات یک میلی متر و سه درصد پوسته با اندازه ذرات پنج میلی متر) و دو منبع مختلف چربی (سه درصد پیه و سه درصد روغن کانولا) بودند. نتایج نشان دادند که در کل دوره پرورش، استفاده از پوسته درشت و ریز آفتابگردان در جیره، باعث افزایش مصرف خوراک و بهبود ضریب تبدیل غذایی شد (۰۵/۰>P). تغذیه روغن کانولا، مصرف خوراک و افزایش وزن را در مقایسه با پیه بهبود داد (۰۵/۰>P). هم چنین با استفاده از پوسته درشت آفتابگردان در جیره، قابلیت هضم ظاهری پروتئین خام و چربی خام افزایش یافت (۰۵/۰>P). استفاده از پوسته درشت آفتابگردان، طول پرزهای دوازدهه و طول و ضخامت پرزها در ایلئوم را افزایش داد (۰۵/۰>P). استفاده از پوسته درشت آفتابگردان در جیره، جمعیت باکتری های اشرشیاکلای روده­ کور را کاهش داد (۰۵/۰>P). براساس نتایج حاصل، افزودن پوسته درشت آفتابگردان به جیره با افزایش قابلیت هضم پروتئین خام، چربی خام، جمعیت لاکتوباسیلوس و کاهش جمعیت اشرشیاکلای سکوم، عملکرد رشد جوجه های گوشتی را بهبود می بخشد.

کلیدواژه ها:

اشرشیاکلای ، اضافه وزن ، پیه ، جوجه های گوشتی ، فیبر نامحلول