اثربخشی قصه درمانی بر خودکارآمدی دانش آموزان مقطع ابتدایی

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی قصه درمانی بر خودکارآمدی دانش آموزان مقطع ابتدایی انجام شد. روش پژوهش حاضراز نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل دانش آموزان پسرمقطع ابتدایی شهر ساری در سال ۱۴۰۲ بوده است. نمونه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ نفر در دو گروهآزمایشی و گواه (۱۵ نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه گواه) قرار گرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودکارآمدیاستفاده شده است. سپس به کودکان گروه آزمایش طی ۱۰ جلسه ۶۰ دقیقه ای قصه درمانی اجرا شد ولی در مورد گروه گواه هیچآموزشی صورت نگرفت. پس از اتمام برنامه آموزشی از هر ۲ گروه پس آزمون به عمل آمد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس نشان داد در بین افراد شرکت کننده در گروه های آزمایش و کنترل از لحاظ نمره خودکارآمدیدر پس آزمون معنی دار بوده است. بنابراین اثربخشی قصه درمانی بر خودکارآمدی دانش آموزان مقطع ابتدایی تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

قصه درمانی ، خودکارآمدی ، دانش آموزان مقطع ابتدایی