بررسی انتقال ماسه بادی در منطقه سمنان بر اساس شرایط هواشناختی

یکی از مهمترین فاکتورها در مناطق خشک و بیابانی کشور پدیده فرسایش توسط باد و حمل ماسه اسه . بادهها غالب میتوانند تپه های ماسه ای را جابجا و تجمع آنها را تحت تاثیر قرار دهند هدف از این تحقیق، بررسی مهمتهرین عامل هواشناختی در حمل ماسه یعنی عامل باد و مشخص نمودن توان حمل ماسه با استفاده از ترسیم گلماسه ، گلباد، و گل توفان درشهرستان سمنان بود که این روش از جمله آسان ترین، سریع ترین و دقیق ترین روش ها برای تعیین فرسایندگی باد می باشد. با توجه به گلباد سالانه ایستگاه سینوپتیک سمنان مشاهده شد که در 55/52 درصد کل ساعات دیده بانی سالانه ، هوا آرام بود. وزش بادها از سمت شمال غرب نیز بیشترین فراوانی را داشت و بادههای سمت شمال در رتبه بعدی قرار داشت . با توج به گلتوفان سالانه ایستگاه سمنان ، مشاهده شد که وزش باده های فرساینده از سمت شمال بیشترین فراوانی را داشت است . با توجه به گلماسه سالانه ایستگاه سینوپتیک سمنان ،جهت نهایی حمل جنوب شرقی بوده است. در این ایستگاه توان حمل ماسه سالیانه 145.7 (V.U) واحد برداری بدست آمد که بر اساس طبقه بندی فرایبرگر و دین (1979) توان فرسایش باد در طبقه کم قرار گرفت. همچنهین مجموع ماسه جابجا شده در واحد عرض در عرض یکسال (TSF) برابر 9/87 تن و دبی جریان ماسه (DSF) برابر 5/286 تن بر متر در سال بدست آمد.

کلیدواژه ها:

عوامل هواشناختی ، گلماسه ، بادغالب ، دبی حمل ماس ، سمنان