رابطه بین سبکهای کنترلی و قابلیت اطمینان عملکرد

ویژگی عمومی سیستمهای تکنولوژیکی بزرگ این است که مقادیر عظیمی از مواد بالقوه خطرناک در یک واحد متمرکز هستند و توسط چند اپراتور اتاق کنترل، کنترل میشوند. اتاق کنترل به عنوان قلب تپنده یک سیستم میباشد و هر گونه خطا در وظایف اپراتورها میتواند پیامدهای جبران ناپذیری را به همراه داشته باشد. بنابراین، مطالعه حاضر با هدف تعیین سبکهای کنترلی و بررسی رابطه آن با قابلیت اطمینان عملکرد در یکی از اتاقهای کنترل صنایع پتروشیمی با استفاده از روش CREAM بانجام رسیده است. مطالعه حاضر، یک مطالعه مورد پژوهی توصیفی - تحلیلی می باشد که در اتاق کنترل واحد آروماتیک که دارای ٣٩ نفر می باشد، اجرا گردید. در ابتدا با روش تجزیه و تحلیل سلسله مراتبی (HTA) وظایف شغلی آنالیز گشته و سپس با استفاده از روش CREAM، کنترلهای محتمل اپراتور برای وظایف شغلی آنالیز شده تعیین گردید. برای وظایف بردمن و سرپرست نوبتکار اتاق کنترل، نوع سبک کنترلی، لحظهای و برای وظیفه نوبتکار ارشد اتاق کنترل، نوع سبک کنترلی تاکتیکی تعیین گردید. مطابق با روش CREAM فاکتورهای CPCs مرتبط با کاهش اطمینان عملکرد شامل، انجام دو یا چند کار بطور همزمان، زمان انجام کار (ریتم سیرکادین) و کیفیت آموزشهای موجود و تجربیات کاری می باشد که باعث ایجاد سبک کنترلی لحظهای میگردد. که توجه به تهیه و تدوین دستورالعملهای کاری، برگزاری دورههای آموزشی و برنامه نوبتکاری جهت بهبود ٣ فاکتور CPCs تعیین شده در ارتباط با این نوع سبک کنترلی و در نتیجه افزایش قابلیت اطمینان عملکرد (حرکت به سمت نوع سبک کنترلی تاکتیکی و استراتژیک) تاثیر گذار است.

کلیدواژه ها:

خطای انسانی ، قابلیت اطمینان عملکرد ، سبکهای کنترلی ، تکنیک CREAM ، صنایع پتروشیمی