شناسایی و تحلیل عرصه ها و مضامین شکل دهنده نوآوری اجتماعی با استفاده از رویکرد فراتلفیق

با توجه به چالش­های پیچیده اجتماعی و عدم کفایت نوآوری فناورانه در حل آنها، ادبیات حوزه نوآوری در سال های اخیر به سمت نوآوری­ اجتماعی گرایش پیدا کرده است. افزایش توجه به نوآوری اجتماعی و ورود حوزه های مطالعاتی گوناگون به آن، بر گستردگی این مفهوم افزوده است، به طوری­که هنوز تعریف جامعی از آن ارائه نشده است. بنابراین پژوهش کنونی تلاش می کند با استفاده از روش فراتلفیق (الگوی سندلوسکی و باروسو)، یک چارچوب جامع از حوزه­های مطالعاتی نوآوری اجتماعی ارائه دهد تا بدین ترتیب بتواند تا حدی از پراکندگی این حوزه مطالعاتی بکاهد و مسیر را برای پژوهشگران علاقه مند روشن سازد. جامعه آماری، پژوهش­های منتشرشده در پایگاه داده­های گوگل اسکالر، ساینس دایرکت و اسکوپوس بودند که بر این اساس، ۱۲۶ مقاله شناسایی و با روش نمونه­گیری هدفمند، ۳۴ مقاله انتخاب شد. همچنین برای تحلیل داده­ها از روش تحلیل مضمون استفاده شد. در پایان، ۷۵ شناسه، ۱۲ مضمون فرعی و هشت بعد یا مضمون اصلی شامل نهادها، حکمرانی و توسعه محلی، تغییر نظام­مند و مقابله با چالش­های اجتماعی، مشارکت­ها، اتحادها و شبکه­ها، جنبه­های روانشناختی، مدیریت و کسب وکار، جنبه­های اخلاقی و توسعه رویکرد فرارشته­ای، شناسایی و تحلیل شد. درنهایت نیز براساس یافته­های به دست آمده، چارچوبی برای مطالعات حوزه نوآوری اجتماعی ارائه شد و موضوعاتی برای تحقیقات آتی پیشنهاد شد.

کلیدواژه ها:

چارچوب مطالعاتی ، چالش های اجتماعی ، نگرش سیستمی ، نوآوری اجتماعی