این مقاله مروری با تمرکز بر پیامدهای آن برای
آموزش و یادگیری، تاثیر تحول آفرین هوش مصنوعیAIبرحوزه
آموزش را بررسی میکند. عوامل روانشناختی کلیدی موثر بر تعادل کار و زندگی، از جمله ویژگیهای شخصیتیفردی، استرسهای مرتبط با کار، و مکانیسمهای مقابله را بررسی میکند. این مرور یافتههای حاصل از تجزیه و تحلیل جامع تحقیقات علمی و مطالعات تجربی انجام شده در زمینه
آموزش مبتنی بر
هوش مصنوعی را ترکیب میکند.تاثیر فناوریهای
هوش مصنوعی بر شیوههای آموزشی،
آموزش معلمان و نتایج دانش آموزان را بررسی میکند. تجزیه و تحلیل نشان میدهد که
هوش مصنوعی با ارائه تجربیات یادگیری شخصی، ارزیابیهای انطباقی و افزایش پشتیبانی معلم، فرآیندهای آموزشی را بهطور قابلتوجهی بهبود بخشیده است. با این حال، نگرانی های اخلاقی و حفظحریم خصوصی مرتبط با
هوش مصنوعی در
آموزش باید مورد توجه قرار گیرد. ادغام فناوریهای هوش مصنوعیدر محیطهای یادگیری رسمی و غیررسمی همچنان در حال گسترش است و فرصتهای یادگیری مادام العمر را فراهممیکند و به نابرابریهای آموزشی رسیدگی میکند. در نتیجه،
آموزش مبتنی بر
هوش مصنوعی هم فرصتها و همچالشهایی را برای سیاست و عمل آموزشی ارائه میکند. سیاست گذاران باید روی فناوری های هوش مصنوعیسرمایه گذاری کنند، در حالی که مربیان باید
هوش مصنوعی را به عنوان یک ابزار ارزشمند بپذیرند. آینده آموزشمبتنی بر
هوش مصنوعی در بهینه سازی تجربیات یادگیری، پر کردن شکافهای آموزشی و ترویج یادگیری مادام العمرنویدبخش است.