بررسی تاثیر نقش تلفیقی خانواده و مدرسه در کیفیت زندگی مدرسه ای بر اساسسازگاری اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان روانسر

مدرسه اولین گام کودک در ورود به اجتماع، زندگی جمعی و آشنا شدن با دنیای پیچیده بیرون از خانه است . رشد شخصیتی و فکری کودک که در خانه شکل گرفته ، در مدرسه تکمیل شده قوام می یابد هدف این پژوهش پیش بینی رابطه ی تعاملی جامعه و مدرسه و کیفیت زندگی مدرسه ای بر اساس سازگاری اجتماعی بود. روش اجرای پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر مقطع مقطع ابتدایی روانسر در سال تحصیلی ۳ ۰-۰۲ بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۳۰۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سازگاری اجتماعی و پرسشنامه کیفیت زندگی مدرسه ای می باشد استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد بین سازگاری اجتماعیو رابطه ی تعاملی جامعه و مدرسه رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد، بین سازگاری اجتماعیو کیفیت زندگی مدرسه ای رابطه ی معنی داری وجود دارد، . بنابراین می توان گفت سازگاری اجتماعی از متغیرهای مهم و مرتبط با جامعه و مدرسه و کیفیت زندگی مدرسه ای می باشند. در تبیین این یافته ها میتوان گفت امروزه شاهد آن هستیم که جامعه ما یک جامعه قانون مدار نیست از کوچک و بزرگ و پیر و جوان قانون را در زندگی لازم الاجرا نمی دانند این همه از آنجاست که خانه و پیامد آن مدرسه ، کودک و نوجوان را برای حضور در اجتماع، پای بندی به قوانین آن و حضور فعال و پرتوان در آن آماده نکرده است .

کلیدواژه ها:

سازگاری اجتماعی ، کیفیت زندگی مدرسه ای ، رابطه ی تعاملی جامعه و مدرسه