بررسی تاثیر آموزش پیش دبستانی بر یادگیری مهارتهای روانی حرکتی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی

آموزش پیش دبستانی نتوانسته بود باعث تغییر معناداری در مهارتهای روانی حرکتی کودکان شود. جالب اینکه گروه آموزش ندیده در مهارتهای روانی حرکتی در مقایسه با گروه آموزش دیده نمره بالاتری کسب کردند. نتایج این فرضیه یا پژوهش حکیمی منش ، تشکری ، مژدهی و معین (۱۳۶۱) ناهمخوان است زیرا پژوهش آنها نشان داد که تحریک اضافی و ایجاد محیط مطلوب بر رشد مهارتهای روانی حرکتی نوزادان تاثیر مثبتی دارد به گونه ای این تاثیر تا شش ماه بعد نیز پایدار مانده است . از سوی دیگر نتایج پژوهش با یافته های گویاکلا (۲۰۰۵) نیز ناهمخوان است . زیرا گویاکلا به این یافته دست پیدا کرد که برنامه های مداخله ای پیش دبستانی در بهبود مهارتهای حرکتی کودکانی که د رخطر تاخیر حرکتی هستند موثر است . تحقیق حاضر بررسی تاثیر آموزش پیش دبستانی بر یادگیری مهارتهای روانی حرکتی و سازگاری اجتماعی دانش آموزان دوره ابتدایی می پردازد.

کلیدواژه ها:

آموزش پیش دبستانی ، یادگیری ، مهارتهای روانی حرکتی ، سازگاری اجتماعی دانش آموزان ، دوره ابتدایی