تاثیر عصبانیت و اضطراب رقابتی بر انگیزش و عملکرد هدبالیست های لیگ 1 کشور

هدف: هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر عصبانیت و اضطراب رقابتی بر انگیزش و عملکرد هندبالیست های لیگ 1 کشور می باشد. روش شناسی تحقیق: تعداد (n=115) هندبالیست ازنه تیم در این تحقیق حضرداشتند که از بین آنها (n=99) ورزشکار به صورت تصادفی به عنوان نمونه آماری این تحقیق انتخاب شدند. در این تحقیق 3 پرسشنامه اضطراب رقابتی - حالتی (CSAI-2) ، پرسشنامه ویژگی های حالت عصبانیت اشپیلبرگر (1991) (STAXI) و پرسشنامه انگیزه درونی، مک آلووی (1989) استفاده گردید. برای ارزیابی عملکرد نیز، جدول نهایی رده بندی تیم ها در پایان مسابقات استفاده گردید. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها پس از استفاده از آزمون کالموگراف- اسمیرنف و اطمینان از توزیع طبیعی داده ها (P>0/05)، از آمار توصیفی و آمون (MANOVA) مستقل و ضریب همبستگی پیرسون در سطح (p≤ 0/05) استفاده گردید. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که تفاوت معناداری در خرده مقیاس اضطراب ذهنی و اضطراب بدنی بین تیم های رده بالا- پایینی و رده میانی- پایینی وجود دارد( p<0/05). اما تفاوت معناداری بین تیم های رده بالا- میانی مشاهده نشد( p≥0/05). در خرده مقیاس اعتماد به نفس نیز تفاوت معناداری بین تیم های رده بالا- پایینی و رده بالا- میانی مشاهده گردید.(p<0/05). بحث و بررسی: یافته های تحقیق حاکی از آن بود که رابطه منفی بین عصبانیت و اضطراب رقابتی با عملکرد و انگیزش هندبالیست ها وجود دارد. به نظر می رسد که اثرات منفی عصبانیت و اضطراب رقابتی بیشتر بروی یازیکنان آماتور می باشد لذا تکنیک های کنترل و کاهش اضطراب رقابتی و عصبانیت باید در برنامه های تمرینی ورزشکاران، گنجانده شود.

کلیدواژه ها:

عصبانیت ، اضطراب رقابتی ، انگیزش ، عملکرد ، هندبالیست