آموزش دانش دایره گرایی در ساخت و ساز و طراحی معماری (مطالعه موردی: محیط یک استودیوی طراحی)

امروزه با توجه به پیشرفت های روز افزون بشر در همه عرصه ها و ایجاد نوآوری درعلوم و فنون مختلف، علم معماری نیز از این قاعده مستثنا نبوده و همیشه با توجه به نیازهای جامعه و مخاطبین درصدد ایجاد خلاقیت و نوآوری درجهت بهینه سازی فضایی برای مخاطبین بوده است.خلاقیت و نوآوری در میان عواملی هستند که مفاهیم و شیوه های جدید را در طراحی ترکیب می کنند. اما متاسفانه این عوامل تحت تاثیر مستقیم موقعیت مالی و سطح تجربه طراحان است. افزایش استفاده از مواد مبتنی بر چوب مانند CLT (توار چند لایه) می تواند انتشار گازهای گلخانه ای در بخش ساخت و ساز را کاهش دهد. به همین ترتیب، روش های ساخت وساز خارج از محل و مدولار می توانند منجر به استفاده کارآمدتر از مواد، کاهش زباله های جامد تولید شده در ساخت وساز شوند. با این حال، شایان ذکر است که استفاده از چوب انبوه و ساخت و ساز مدولار به طور خودکار تحت هر شرایطی سودمند نیست. گذار از شیوه های ساخت وساز خطی، پرتاثیر و بیهوده کنونی به روش های دایره ای و احیاکننده می تواند راه حلی جایگزین برای مشکل ارائه دهد. علاوه بر این، موسسات آموزش عالی می توانند نقش موثری در این گذار ایفا کنند. با این حال، یک شکاف دانش در رابطه با آموزش برای دایره گرایی در طراحی معماری وجود دارد. هدف این مقاله پرداختن به این شکاف است. این یک رویکرد آموزشی را ارائه می دهد که اصول طراحی دایره ای را با چوب انبوه و ساخت و ساز مدولار در محیط یک استودیوی طراحی معماری ادغام می کند. این مقاله روش های آموزشی بکار گرفته شده و نتایج یادگیری استودیو طراحی را تجزیه و تحلیل می کند. نتایج نشان داد که دانش آموزان با موفقیت طراحی معماری و دانش فناوری چوب انبوه مدولار را با یک منطق دایره ای نوآورانه ادغام کردند و در دو مورد از نتایج یادگیری فراتر رفتند.

کلیدواژه ها:

طراحی معماری ، دایره گرایی ، ساخت و ساز ، دانش ، استودیو ، آموزش.