بررسی تکتونیک در معماری دیجیتال و تاثیر آن در طراحی و ساخت

مفهوم تکتونیک، از تکتون یونانی که به معنای سازنده یا نجار است، از قرن نوزدهم توسط نظریه پردازان ساخت و ساز برای نشان دادن رابطه بین تکنیک های ساختمان و جنبه های طراحی استفاده شد. در مقابل، مفهوم آکتتونیک به عنوان نفی فلسفه تکتونیکی اصیل در نظر گرفته می شود که در آن فناوری ها و مصالح ساختمانی اصلی تاثیر کمتری بر درک ناظران از معماری دارند. در این مقاله ابتدا با تحلیل کار نظریه پردازانی که نظریه تکتونیکی اولیه را پایه گذاری کرده اند، واژه های تکتونیک و آکتتونیک با توجه به نظریه های مختلف معماری تعریف می شوند. سپس اصطلاحات تعریف شده پایان نامه ها در رابطه با معماری دیجیتال مورد بحث قرار خواهند گرفت. از آنجایی که مفهوم «معماری دیجیتال» ممکن است به بسیاری از جنبه های فرآیندهای طراحی و ساخت اشاره داشته باشد که تحت تاثیر توسعه مداوم و سریع فناوری های اطلاعاتی و دیجیتالی قرار می گیرند، این تحقیق بر بیان های ریخت شناسی معماری دیجیتال تمرکز دارد. مورفولوژی معماری دیجیتال از طریق تجزیه و تحلیل نمونه های منتخب از معماری دیجیتال، بر اساس نظریه های تکتونیکی/آتتونی در هر دو سطح بازنمایی و هستی شناختی مورد بررسی قرار خواهد گرفت. از طریق این بحث به ارزیابی ماهیت معماری دیجیتالی رابطه با جنبه های زمین ساختی یا آکتتونیکی می پردازیم و نوع جدیدی از عبارات زمین ساختی – دیجیتالی بیان می شود.

کلیدواژه ها:

طراحی ، معماری دیجیتال ، تکتونیک ، هستی شناختی ، سطح ، ساخت.