اثر تعاملی تمرین استقامتی و امگا 3 بر غلظت آدیپونکتین پلاسما در افراد مسن

هدف: این پژوهش، مطالعه اثر تعاملی تمرین استقامتی ومصرف مکمل اسیدهای چرب امگا 3 بر غلظت آدیپونکتین پلاسما در مردان مسن بود. روش شناسی: در این تحقیق که از نوع نیمه تجربی بود، 36 نفر مرد مسن که سابقه فعالیت ورزشی منظم نداشتند داوطلبانه به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی در 4 گروه 1) گروه تمرین+مکمل20) گروه تمرین +دارونما، 3) گروه مکمل اسید چرب امگا3، 4) گروه دارونما تقسیم شدند. هفته ای 3 جلسه با شدت 55 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب ارزیابی شدند و مقدار مصرف مکمل اسیدهای چرب امگا 3 روزانه 2 عدد بود. خونگیری در مراحل مختلف با 14 ساعت ناشتایی انجام شد. داده ها با آزمون کولموگروف- اسمیرنوف، t وابسته، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی LSD در سطح معنی داری α≤0/05 تحلیل شد. یافته ها: یافته های تحقیق بعد از 8 هفته تمرین نشان داد، تنها در گروه تمرین + مکمل امگا3 افزایش 7/8 درصدی در غلظت آدیپونکتین مشاهده شد که این افزایش معنی دار نبود.( p ≥ 0/05). همچنین در انتهای مطالعه در مقایسه بین گروه های پژوهش پس از 8 هفته تمرین تفاوت معنی داری مشاهده نگردید.( p ≥ 0/05). بحث و نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد با توجه به افزایش مقادیر آدیپونکتین و خواص ضد التهابی آن در نتیجه تمرین استقامتی و مصرف مکمل اسیدهای چرب امگا3، شاید بتوان به این مسئله اشاره داشت که آدیپونکتین با اثر محافظتی خود نقش مهمی در پیشگیری و کاهش بیماری های قلبی- عروقی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

آدیپونکتین ، تمرین استقامتی ، مکمل امگا3 ، مردان مسن