مشکل ماسه دهی چاههای بخش انتهایی دشت ارومیه

امروزه بیش از 70 % آب کشاورزی و 80 % آب مورد نیاز شرب و صنعت استان آذربایجان غربی از لایه های آبدار زیرزمینی و با حفر چاه تأمین میگردد. اصولاً حفاری و تجهیز چاه از هزینه های بالایی برخوردار است. تخریب سریع ساختمان چاهها خسارتهای سنگینی را به کشاورزان منطقه وارد میآورد. جهت مشخص کردن مشکل ماسه دهی و تخریب سریع ساختمان چاهها در دشت ارومیه بررسیهای صحرایی آغاز گردید. تعداد 14 حلقه چاه که ساختمان آنها ناشی از مشکل ماسه دهی و خورندگی شیمیایی تخریب شده بود مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاصله از مطالعات صحرایی، آنالیز شیمیایی و اطلاعات موجود ،عامل اصلی تخریب ساختمان چاهها دانه ریز بودن رسوبات سفرههای آب زیرزمینی، بالا بودن یونهای سولفات و کلر و عدم رعایت اصول فنی مراحل مختلف حفاری و تجهیز چاههای منطقه بود.

کلیدواژه ها:

چاه ، آب زیرزمینی ، گراول پک ، سولفات