استحاله نشانه‌ها در شعر آنگاه پس از تندر مهدی اخوان ثالث

با فاصله گرفتن از شیوه‌های نقد کلاسیک، که به نظر می‌رسد در دوره‌های اخیر تا حد زیادی کارآیی خود را از دست داده‌است، و با بهره‌جویی از نظریات نقد ادبی معاصر، می‌توان شعر فارسی را از منظرهای جدیدتری به نقد نشست. یکی از رویکردهای نوین در نقد ادبی، نقد نشانه‌شناختی است. به بیان پی‌یر، زبان‌شناس فرانسوی، همه‌چیز نشانه است و نشانه‌شناسی همه تجربیات انسان را در برمی‌گیرد. می‌توان بسیاری از حوزه‌های فکر و اندیشه بشری را در قالب اصول نشانه‌شناختی تحلیل و بررسی کرد و از آنجاییکه شعر به لحاظ رمزگان هنری و پیام زیباشناختی آن، از نظام نشانه‌ای پیچیده‌ای برخوردار است، قابلیت نشانه‌شناختی درخور توجهی دارد. از طرفی، نظام نشانه‌ها از پویایی بالقوه برخوردار است و توجه به اصلِ پویایی ساختارهای نشانه‌شناختی ما را بر آن می‌دارد که در شعرهایی چون آنگاه پس از تندر که بر نظام نشانه‌شناختی منسجمی استوارند، علاوه بر بررسی نشانه‌ها، تنوع نشانه‌ها و استحاله نشانه‌ها را نیز تحلیل کنیم.

کلیدواژه ها:

شعر معاصر فارسی ، نشانه‌شناسی ، استحاله نشانه‌ها ، مهدی اخوان ثالث ، آنگاه پس از تندر