مروری بر مفهوم خرد جمعی در تصمیم گیری مدیران سازمان ها

افراد در همه جا در زندگی روزمره خود با موقعیت های تصمیم گیری جمعی روبرو هستند. مطالعه تصمیم گیری جمعی حوزه هایمختلفی ازجمله مغز و علوم رفتاری، اقتصاد، علوم مدیریت و هوش مصنوعی را پوشش می دهد و به ویژه بر این سوال تمرکزمی کند که چگونه تصمیم گیرندگان می توانند از بین گزینه های متعدد انتخاب های بهینه داشته باشند. وظیفه اصلی گروه ها ارائهراه حل های موثر برای مشکلات پیچیده ای است که با آن روبرو هستند. این یک جنبه بسیار مرتبط از رفتار گروه های اجتماعیاست، زیرا خرد جمعی می تواند از نظر کیفی فراتر از رفتار افراد باشد. با توجه به تغییرات سریع در محیط، تصمیم گیرنده باید برهمه مسائل، علوم و فناوری ها تسلط کامل داشته باشد تا بتواند بهترین راه حل را برای حل مشکل با استفاده مناسب از موقعیتپیدا کند. اما تعداد کمی از افراد همه چیز را می دانند، همه صلاحیت ها را دارند و در چارچوب وظائف مدیریتی خود به همهعلوم و فنون تسلط دارند. بنابراین، استفاده از تصمیم گیری جمعی میتواند تا حد زیادی به آنها در یافتن راه حل بهینه کمککند. (میرباقری و همکاران، ۲۰۲۴) خرد جمعی را می توان ضمیر ناخودآگاه هر سازمان دانست. در واقع، این خرد، برآیند نظراتگروهی از افراد به جای یک فرد متخصص است. پژوهشگران بر این باور هستند که خرد جمعی از آنجا برمی آید که افراد گروه تاچه اندازه با یکدیگر همکاری می کنند. تصمیم گیری از اجزای جدایی ناپذیر مدیریت به شمار میآید و در هر وظیفه مدیریت بهنحوی جلوه گر است. در تعیین خط مشی های سازمان، در تدوین هدف ها، طراحی سازمان، انتخاب، ارزیابی و در تمامی اعمالمدیریت تصمیم گیری جزء اصلی و رکن اساسی است. هدف این مقاله ارائه مدلی با مفهوم خرد جمعی در تصمیم گیری مدیرانسازمان ها به جهت کمک به مدیران برای ارتقا کیفیت تصمیمات سازمانی است. در ابتدا پس از بیان اهمیت و تعاریفی ازتصمیم گیری، فرایند تصمیم گیری و بیان سبک تصمیم گیری هربرت سایمون به ارائه توضیحاتی در باب خرد جمعی پرداختیمو نهایتا مدل تحقیق را براساس سبک تصمیم گیری سایمون طراحی نموده و پیشنهاداتی ارائه شده است. روش مورد استفادهدر این پژوهش مطالعه ای و کتابخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

خرد جمعی ، تصمیم گیری ، سازمان