بررسی رابطه بین مدت مصرف و ترک در سوگیری توجه نسبت به محرک های وسوسه انگیز مربوط به مواد افیونی

یکی از بحث های نظری عمده در رابطه با سوءمصرف و وابستگی به مواد افیونی، سوگیری توجه نسبت به محرک های مربوط به مواد افیونی می باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین مدت مصرف و ترک در سوگیری توجه نسبت به محرک های وسوسه انگیز مربوط به مواد افیونی در دو گروه از افراد وابسته به مواد افیونی و ترک کرده بود. طرح پژوهش حاضر از نوع علی مقایسه ای می باشد. بدین منظور، ۳۰ فرد وابسته به مواد افیونی و ۳۰ فرد ترک کرده انتخاب شدند و هر دو گروه از لحاظ متغیرهای جمعیت شناختی همتاسازی شده و توسط آزمایه ی «پروب دات» مورد ارزیابی قرارگرفتند. نتایج براساس ضریب همبستگی پیرسون مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از آن بود که بین مدت مصرف و ترک مواد و سوگیری توجه نسبت به محرک های مربوط به مواد در حالت ارایه ی کلمات به مدت ۵۰۰ هزارم ثانیه، رابطه وجود دارد، طوری که با افزایش مدت مصرف، افراد وابسته به مواد افیونی، سوگیری توجه بیشتری نشان می دهند و زمان واکنش در آن­­ها بیشتر است و بالعکس با افزایش مدت ترک در افراد ترک کرده از میزان سوگیری توجه کاسته می شود و زمان واکنش در آن ها کمتر از گروه وابسته به مواد افیونی می­باشد.

کلیدواژه ها:

وابستگی به مواد ، سوگیری توجه