مقایسه عدم تحمل بلاتکلیفی، اجتناب شناختی، جهت گیری منفی به مشکل و باورهای مثبت در مورد نگرانی بین بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر و افراد عادی

عدم تحمل بلاتکلیفی، اجتناب­شناختی، جهت­گیری منفی به مشکل و باورهای مثبت در مورد نگرانی در اختلال اضطراب فراگیر نقش بسزایی ایفا می­کنند و به ایجاد، تداوم و تشدید علائم این اختلال منجر می­شوند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر مقایسه این مولفه­های شناختی در بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر و افراد عادی بود. در این راستا، تعداد ۳۰ نفر از بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر و ۳۰ نفر از افراد عادی به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند، سپس پرسشنامه­های عدم تحمل بلاتکلیفی، اجتناب­شناختی، پرسشنامه چرا نگرانی و پرسشنامه­ی جهت­گیری منفی به مشکل اجرا شد. نتایج نشان داد بین گروه بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر و افراد عادی در مولفه­های جهت­گیری منفی به مشکل (۱۳/۱۹F=۰۰۰۱/۰P<) و عدم تحمل بلاتکلیفی (۸۸/۲۳F= ، ۰۰۰۱/۰P<) تفاوت معنادار وجود دارد. تلویحات عملی و نظری یافته­ها در قسمت نتیجه­گیری مورد بحث واقع شده است.

کلیدواژه ها:

عدم تحمل بلاتکلیفی ، اجتناب شناختی ، جهت گیری منفی به مشکل ، باورهای مثبت در مورد نگرانی و اختلال اضطراب فراگیر