اثربخشی مداخله اکت (درمان پذیرش و تعهد) بر کاهش اضطراب کرونا و افزایش انعطاف پذیری روانشناختی پرستاران شهر بابل

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی مداخله اکت بر کاهش اضطراب کرونا و افزایش انعطاف پذیری روانشناختی پرستاران شهر بابل بود. این تحقیق ، به صورت نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون-پس آزمون انجام شده است . جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه پرستاران بیمارستانهای شهر بابل در سال ۱۴۰۱ بود. بدین منظور تعداد ۳۰ نفر از آنها به عنوان نمونه آماری به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر) جایدهی شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس اضطراب کرونا علی پور ( ۱۳۹۹) و پرسشنامه انعطاف پذیری روانشناختی بوند و همکاران (۲۰۱۱) بود. دادههای به دست آمده با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان اکت (پذیرش و تعهد) بر کاهش اضطراب کرونا و افزایش انعطاف پذیری روانشناختی پرستاران شهر بابل به صورت معناداری اثربخش است (۰۰۱/۰). بنابراین ، نتیجه گرفته می شود که یکی از عوامل موثر بر کاهش اضطراب کرونا و افزایش انعطاف پذیری روانشناختی پرستاران، استفاده از درمان اکت (درمان پذیرش و تعهد) است . لذا، به مدیران و مسئولان بیمارستانهای شهر بابل توصیه می شود که به درمان اکت توجه ویژه ای داشته و به منظور کاهش اضطراب کرونا و ارتقای انعطاف پذیری روانشناختی پرستاران، کارگاههای آموزشی و درمانی توسط روانشناسان دایر نمایند.

کلیدواژه ها:

اکت ، اضطراب کرونا ، انعطاف پذیری روانشناختی ، پرستاران