زلف و تعابیر عارفانه و عاشقانه آن در شعر فارسی
محل انتشار: دوفصلنامه زبان و ادب فارسی، دوره: 47، شماره: 192
سال انتشار: 1383
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 80
فایل این مقاله در 48 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PERLIT-47-192_005
تاریخ نمایه سازی: 9 اسفند 1402
چکیده مقاله:
زلف از اصطلاحاتی است که در ادبیات و شعر عاشقانه و عارفانه کاربرد بسیار فراوان داشته است. این اصطلاح در منابع عرفان و تصوف فاقد تعابیر جامع و مانع است اما شاعران فارسیگو در اشعار خویش تعابیری لطیف، باریک، دقیق و مفصل از زلف ارائه نموده اند. زلف چهار تعبیر و معنای عمده دارد: ۱- کثرات و تعینات در مراتب هستی ۲- حجاب وجه غیبی احدیت و حاجب درگاه جمال و جلال الوهیت ۳- تجلیات جمالی و جلالی ذات لابشرط غیب الغیوب طریقت سلوک و ریسمان و کمند هدایت ربوبی.