زلف از اصطلاحاتی است که در ادبیات و شعر عاشقانه و عارفانه کاربرد بسیار فراوان داشته است. این اصطلاح در منابع عرفان و تصوف فاقد تعابیر جامع و مانع است اما شاعران فارسیگو در اشعار خویش تعابیری لطیف، باریک، دقیق و مفصل از زلف ارائه نموده اند. زلف چهار تعبیر و معنای عمده دارد: ۱-        کثرات و تعینات در مراتب هستی ۲-        حجاب وجه غیبی احدیت و حاجب درگاه جمال و جلال الوهیت ۳-        تجلیات جمالی و جلالی ذات لابشرط غیب الغیوب طریقت سلوک و ریسمان و کمند هدایت ربوبی.

زلف, گیسو, طره, مو, عرفان, شعر, حجاب, طریقت, تجلی, کثرات