تحلیل رابطه کانونی مدیریت استعداد با سرمایه اجتماعی معلمان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه کانونی مدیریت استعداد با سرمایه اجتماعی بود. جامعه پژوهش کلیه معلمان ابتدایی ناحیه ۱ شیراز به تعداد ۳۰۰۰ نفر بودند، که از این جامعه با روش نمونه­گیری تصادفی ساده و بر مبنای جدول مورگان نمونه ای به حجم ۳۴۱ نفر انتخاب شد. روش پژوهش کمی، توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی است. جمع­آوری داده­ها بر اساس دو پرسشنامه مدیریت استعداد اوهلی (۲۰۰۷) و سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (۱۹۹۸) صورت گرفت که ضریب آلفای کرونباخ آن­ها به ترتیب، ۹۵/۰ و ۹۲/۰ به دست آمد. برای تحلیل داده ها از تکنیک های توصیفی، ماتریس همبستگی پیرسون، تحلیل همبستگی کانونی و رگرسیون خطی چندگانه با استفاده از نرم افزار SPSS۲۵ استفاده شد. نتایج نشان داد ابعاد مدیریت استعداد دارای همبستگی کانونی مثبت و معنادار در آلفای ۰۱/۰ به مقدار ۷۸۸/۰ با سرمایه اجتماعی هستند و ابعاد مدیریت استعداد قادر به تببین ۴۵ درصد واریانس متغیر سرمایه اجتماعی هستند. ابعاد جذب و استخدام نیروی مستعد؛ شناسایی و تفکیک کارکنان مستعد؛ توسعه استعداد؛ ایجاد و حفظ روابط مثبت و بعد نگهداری استعداد، دارای اثر مثبت و معنادار بر متغیر سرمایه اجتماعی در سطح ۰۱/۰ است.

کلیدواژه ها:

مدیریت استعداد ، سرمایه اجتماعی ، ابعاد ، همبستگی کانونی