تعیین سطح سرمی لاکتات دهیدروژناز مبتلایان به COVID-۱۹ و عوامل موثر بر مرگ و میر آنان در شهر چابهار (۱۴۰۰)

زمینه و هدف: ویروس کرونا با بروز مکانیسم هایی همچون افزایش ترومبوز می تواند منجر به نارسایی ارگان ها شود که در پی آن لاکتات دهیدروژناز افزایش می یابد. این مطالعه به منظور تعیین سطح سرمی لاکتات دهیدروژناز مبتلایان به COVID-۱۹ و عوامل موثر بر مرگ و میر آنان انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی روی ۲۱۲ بیمار (۵۷ مرد و ۱۵۵ زن) مبتلا به COVID-۱۹ با میانگین سنی ۴۹.۱۹±۱۰.۶ سال مراجعه کننده به بیمارستان امام علی(ع) شهر چابهار طی شش ماه اول سال ۱۴۰۰ انجام شد. پس از کسب رضایت آگاهانه و اطلاعات دموگرافیک، از بیماران خون محیطی هپارینه اخذ شد. سطح لاکتات دهیدروژناز با استفاده از دستگاه اتوآنالیزور تعیین شد. یافته ها: ۲۹ نفر (۱۳.۶۷%) از بیماران فوت نمودند. میانگین سطح سرمی لاکتات دهیدروژناز بیماران فوت شده (۷۰۸.۴۲۰±۹۶.۲۵ U/L) در مقایسه با بیماران در قید حیات (۶۴۰.۳۶۰±۹۶.۸۰ U/L) از نظر آماری معنی داری نبود. در مقایسه بین دو گروه زنده مانده و فوت شده ۲۵ درصد بیماران فوت شده در بخش مراقبت های ویژه بستری و ۹۰.۹۰% بیماران زنده مانده در بخش داخلی بستری بودند (P<۰.۰۵). همه فوت شدگان و ۸۵.۸۵% زنده ماندگان سن ۴۰ سال و بیشتر داشتند و این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود. ۲۴.۵۶% جانباختگان مرد و ۹۰.۳۲% بیماران زنده مانده زن بودند (P<۰.۰۵). ۲۲.۷۲% جانباختگان دارای تحصیلات دانشگاهی و ۸۸.۶۹% بیماران زنده مانده دارای تحصیلات دیپلم و زیر دیپلم بودند (P<۰.۰۵). ۷۱.۴۲% بیماران فوت شده لاغر و ۹۱.۳۷% بیماران زنده مانده دچار اضافه وزن بودند (P<۰.۰۵). نتیجه گیری: بین سطح سرمی لاکتات دهیدروژناز بهبودیافتگان و جان باختگان بیماری COVID-۱۹ تفاوتی وجود نداشت. سن ۴۰ سال و بیشتر، شاخص توده بدنی لاغر و چاق مرضی، جنسیت مرد و نیاز به بستری در بخش مراقبت های ویژه از عوامل خطر تعیین شدند.

کلیدواژه ها:

Coronavirus ، COVID-۱۹ ، Lactate Dehydrogenase ، Mortality ، کرونا ویروس ، COVID-۱۹ ، لاکتات دهیدروژناز ، مرگ و میر