اثربخشی بسته آموزشی توانمندسازی شناختی – هیجانی بر توانایی فضایی و بازداری پاسخ دانش آموزان دختر
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 104
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SHPP-10-6_007
تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1402
چکیده مقاله:
مقدمه: توانایی فضایی و بازداری پاسخ، مهارتهای ضروری برای شناخت، یادگیری و موفقیت در مدرسه و زندگی به شمار میروند.
هدف: هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی بسته آموزشی توانمندسازی شناختی – هیجانی بر توانایی فضایی و بازداری پاسخ دانشآموزان دختر بود.
روش: طرح پژوهشی نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشآموزان دختر پایه ششم مقطع ابتدایی در مدارس شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۱- ۱۴۰۰ بود. تعداد ۳۰ نفر به شیوه نمونهگیری در دسترس انتخاب و در دو گروه گواه و آزمایش جایدهی شدند. برای گروه آزمایش، بسته آموزشی توانمندسازی شناختی – هیجانی به مدت ۱۲ جلسه ۴۵ دقیقهای بهصورت هفتهای اجرا شد؛ اما گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. ابزار پژوهش شامل ماتریس های پیش رونده (ریون، ۱۹۵۶) و آزمون برو – نرو(گوردون و کارامازا، ۱۹۸۲) بود. دادههای حاصل از پژوهش، با نرمافزار SPSS نسخه ۲۴ و با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر تحلیل شد.
یافته ها: تجزیه وتحلیل داده ها نشان داد که بین میانگین نمرات توانایی فضایی و بازداری پاسخ در گروه آزمایش و کنترل در مراحل پیشآزمون و پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (۰۵/۰P<). میزان اندازه اثر توانمندسازی شناختی– هیجانی برای توانایی فضایی و بازداری پاسخ نیز به ترتیب ۱۳۳/۰ و ۱۳۹/۰ برآورد شد.
نتیجه گیری: بر اساس نتایج بسته آموزشی توانمندسازی شناختی – هیجانی سبب بهبود توانایی فضایی و بازداری پاسخ دانشآموزان شد؛ لذا توصیه میشود این نوع مداخله، به عنوان یکی از روشهای آموزشی برای بهبود توانایی فضایی و بازداری پاسخ کودکان استفاده شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فروغ خلیل پور
Ph.D. student of Educational Psychology, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran.
فریبرز درتاج
- professor, Department of Educational Psychology, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran
حسن اسد زاده
Professor, Department of Educational Psychology, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran.
اسماعیل سعدی پور
۴- professor, Department of Educational Psychology, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran.
کامران شیوندی
Assistant professor, Department of Educational Psychology, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :