اعتباریابی پرسش نامه کلاس های آنلاین: مطالعه موردی دانشجویان تربیت بدنی

هدف از انجام پژوهش حاضر، اعتباریابی ابزار پرسش نامه کلاس های آنلاین بود. این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی بود که دانشجویان تربیت بدنی به عنوان جامعه آماری پژوهش حاضر تعیین شده بودند. با توجه به معیار حداقل حجم نمونه لازم برای گردآوری داده ها در تحلیل عاملی، ۳۸۴ نفر از دانشجویان به عنوان نمونه آماری تعیین شدند و با روش نمونه گیری به صورت در دسترس انتخاب شدند. پرسش نامه استاندرد کلاس های آنلاین بانگیرت (۲۰۰۴) که به وسیله گوپال و همکاران (۲۰۲۱) مورد بازبینی قرار گرفته بود، استفاده شد. پرسش نامه دارای چهار مولفه کیفیت مدرس، طراحی دوره، بازخورد سریع و انتظارات دانشجویان بود. روش امتیازگذاری به سوال ها برمبنای مقیاس پنج ارزشی لیکرت انجام شده بود که برای تعیین روایی صوری ومحتوایی پرسش نامه از ده تن از متخصصان کمک گرفته شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های آماری ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی برای تعیین پایایی درونی، از آزمون KMO برای تعیین کفایت نمونه گیری، از تحلیل عاملی اکتشافی برای شناسایی مولفه ها و از تحلیل عاملی تاییدی برای تعیین روایی سازه استفاده شد. یافته ها نشان داد که پایایی مولفه های پرسش نامه از وضعیت قابل قبولی برخوردار بود. در خصوص روابط عامل ها با کلاس های آنلاین، نتایج نشان داد که تمامی عامل ها توانستند تبیین کننده خوبی برای مفهوم کلاس های آنلاین باشند؛ درنتیجه، روایی درونی و بیرونی مدل کلاس های آنلاین تایید شد. با توجه به تایید ابزار یادشده در این مطالعه، پژوهش گران آینده می توانند از ابزار حاضر برای تعیین نگرش دانشجویان نسبت به کلاس های آنلاین استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

روایی ، پایایی ، ابزار ، کلاس های آنلاین ، تربیت بدنی