رابطه بین هدف گرایی و ادراک جو انگیزشی در دوندگان استقامت و سرعت

هدف از مطالعه حاضر بررسی رابطه هدف گرایی و ادراک جو انگیزشی در دوندگان استقامت و سرعت بود. روش تحقیق: ۳۸ دانشجوی دونده شامل ۲۰ دونده استقامت (۹۷/۶ SD= و ۵/۲۷= سال) و ۱۸ دونده سرعت (۲/۴ SD=و ۳۸/۲۳= سال) به صورت داوطلبانه پرسش نامه هدف گرایی در ورزش شامل ۱۳ سوال در دو بعد خود گرایی و تکلیف گرایی و پرسش نامه جو انگیزشی ادراک شده شامل ۲۱ سوال در دو مولفه تسلط و اجرا را تکمیل کردند. یافته ها: بررسی روابط بین زیرمقیاس های هدف گرایی و جو انگیزشی ادراک شده نشان داد که بین خودگرایی و جو انگیزشی ادراک شده تسلط رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت. همچنین، رابطه مثبت معنی داری بین خودگرایی با تکلیف گرایی، و خودگرایی با جو انگیزشی ادراک شده مشاهده شد. نتایج آزمون t مستقل نشان داد در متغیرهای جو انگیزشی ادراک شده تسلط و اجرا، خودگرایی و تکلیف گرایی در بین دونده های استقامت و سرعت تفاوت معنی داری وجود نداشت. با توجه به نتایج آزمون t وابسته، بین جو انگیزشی ادراک شده تسلط و اجرای دونده های استقامت تفاوت معنی داری مشاهده شد. اما بین جو انگیزشی ادراک شده تسلط و اجرا در دوند ه های سرعت تفاوت معنی داری وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

هدف گرایی ، جو انگیزشی ، دونده استقامت ، دونده سرعت