بررسی اهداف سیاسی، اقتصادی در شکل گیری روابط انگلستان و عثمانی در نیمه دوم قرن شانزدهم میلادی

توقف پیشروی ترکان عثمانی در دروازه های وین در دوره سلطان سلیمان و شکست در نبرد لپانتو در دوره سلیم دوم نشان داد که پیشروی های گسترده در اروپا متوقف شده است لذا مقامات عثمانی تصمیم به تحکیم مناسبات دیپلماتیک با بعضی از دول اروپایی نمودند که در دوره سلطنت مراد سوم به انگلستان به عنوان یک ملت رو به رشد توجه خاصی گردید. همزمان با سلطنت مراد سوم، در انگلستان الیزابت اول توجه خاصی به ممالک مشرق زمین همانند ایران صفوی، روسیه، و امپراتوری عثمانی نمود که از این بین امپراتوری عثمانی از جایگاه ویژه ای برخوردار بود و نخستین تلاش ها برای انعقاد مناسبات سیاسی با این امپراتوری اتخاذ گردید. این مقاله به روش توصیفی_ تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای به دنبال بررسی اهداف درونی و بیرونی است که عثمانی و انگلستان در دوران آغازین روابط دنبال کردند، به ویژه اینکه مسائل اروپایی و تحولات داخلی این کشورها چگونه بر شکل گیری این روابط موثر بودند. اهمیت این تحقیق از آنجایی است که به بررسی شکل گیری مناسبات یکی از آخرین و بزرگ ترین امپراتوری های اسلامی یعنی عثمانی با انگلستان که بعدها نقش چشمگیری در تحولات جهان اسلام داشت می پردازد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که باب عالی، انگلستان را وسیله ای برای دست یابی به اهداف سیاسی خود همانند افزایش کشمکش های مذهبی در اروپا، از بین بردن اتحاد دول مسیحی، متحدی در برابر اسپانیای هاپسبورگ و تامین مواد مورد نیاز صنایع نظامی امپراتوری می دید. از سویی دیگر دربار انگلستان، عثمانی را تنها ابر قدرتی می پنداشت که قادر به مقابله با اسپانیا بود و همچنین مجامع تجاری انگلستان با گشایش روابط با عثمانی می توانستند کالاهای انگلیسی را در قلمرو گسترده امپراتوری عرضه و به راههای تجاری مشرق زمین همانند جاده ابریشم دسترسی داشته باشند.

کلیدواژه ها:

عثمانی ، انگلستان ، مراد سوم ، الیزابت اول ، روابط دیپلماتیک ، اروپا