تاثیر ساکاروز و سیلیسیم بر خصوصیات کمی و کیفی گوجه فرنگی گیلاسی
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 154
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IRSHS-24-2_004
تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1402
چکیده مقاله:
گوجه فرنگی گیلاسی (Solanum lycopersicom) یکی از ارقام مهم گوجه فرنگی گلخانه ای می باشد، که در سال های اخیر مورد استقبال و توجه زیادی قرار گرفته است. این نوع از گوجه فرنگی مانند سایر ارقام به کمبود نور در گلخانه ها به ویژه در مناطق شمال کشور حساس است؛ بنابراین جهت کاهش این معضل، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح به طور کامل تصادفی و در چهار تکرار انجام شد تا اثر دو فاکتور سیلیسیم (در دو سطح: صفر و یک میلی مولار) و تغذیه کربوهیدراته (در پنج سطح: شاهد، ساکاروز دو درصد، ساکاروز + نیترات پتاسیم ۵ در هزار، ساکاروز + نیترات منیزیم ۵ در هزار، ساکاروز + اسید بوریک ۵/۰ در هزار) بر صفات کمی و کیفی گوجه فرنگی گیلاسی در شرایط گلخانه مورد بررسی قرار گیرد. نتایج به دست آمده نشان داد که کمترین ریزش گل در تیمار سیلیسیم به همراه ساکاروز ۲ درصد+ نیترات پتاسیم ۵ در هزار حاصل شد، اما با تیمار ساکاروز ۲ درصد+ اسید بوریک ۵/۰ در هزار اختلاف معنی داری نداشت. تیمار ساکاروز ۲ درصد+ اسید بوریک ۵/۰ در هزار افزون بر اینکه تعداد گل بالایی را تولید کرد، میزان تشکیل میوه را نیز افزایش داد؛ به طوری که بیشترین تعداد میوه در بوته نیز متعلق به همین تیمار بود. بیشترین جذب سیلیسیم برگی زمانی بود که تیمار سیلیسیم با تیمار ساکاروز ۲ درصد+ اسید بوریک ۵/۰ در هزار همراه شد. در این آزمایش ساکاروز ۲ درصد+ اسید بوریک ۵/۰ در هزار کمترین میزان قند برگ را داشت، که اختلاف آن با تیمارهای ساکاروز ۲ درصد+ نیترات پتاسیم ۵ در هزار و همچنین تیمار سیلیسیم تنها معنی دار نبود. از آنجایی که تیمار ساکاروز ۲ درصد+ نیترات پتاسیم ۵ در هزار دارای بیشترین میزان قند ساقه و ریشه بود؛ بنابراین مشخص می شود که تخلیه کربوهیدرات برگ در این تیمار به مقصد ساقه و ریشه صورت گرفته است. بیشترین درصد کربوهیدرات محلول میوه در تیمار ساکاروز ۲ درصد+ اسید بوریک۵/۰ در هزار ثبت شد که به روشنی نشان می دهد در این تیمار کربوهیدرات های محلول از منبع برگ به مقصد میوه ها حرکت کرده اند. در مجموع نتایج به دست آمده نشان داد تیمار سیلیسیم در شرایط عدم محلول پاشی ساکاروز، موجب تخلیه قندها از برگ و حرکت کربوهیدرات به سمت میوه ها شد، ولی در مقابل کاهش صادرات مواد کربوهیدراتی به ریشه نیز رخ داد. به نظر می رسد انتقال کربوهیدرات ها به میوه پس از محلول پاشی سیلیسیم افزایش یافته و به همین دلیل موجب کاهش ریزش گل و افزایش عملکرد بوته می شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا توکلی خانیمنی
گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
کامران قاسمی
گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
حسین مرادی
گروه علوم و مهندسی باغبانی، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :