اثر نانو ذرات دی اکسید سیلیسیم (SiO۲) بر ویژگی های فتوسنتزی و فلورسانس کلروفیل پنج رقم زیتون در شرایط تنش شوری

پارامترهای فلورسانس و محتوای کلروفیل از مهمترین فاکتورها برای تعیین ظرفیت فتوسنتزی در طول زندگی گیاهان می باشد. در این پژوهش اثر نانو ذرات دی اکسید سیلسیم بر ویژگی های محتوای نسبی آب برگ، پایداری غشای یاخته ای، رنگدانه های فتوسنتزی و کارکرد فتوسیستم II در شرایط تنش شوری کلرید سدیم در پنج رقم زیتون به صورت گلدانی مورد بررسی قرار گرفت. دو رقم زیتون (کرونیکی و کنسروالیا به ترتیب به عنوان شاهد مقاوم و حساس به شوری) و سه نژادگان (دیره، کلاه فرج و شیراز) در مرحله رویشی در دو سطح شوری (صفر و ۱۵۰ میلی مولار) کلرید سدیم و سه سطح نانوذرات دی اکسید سیلیسیم (صفر، ۱ و ۲ میلی مولار) بررسی شدند. نتایج نشان داد که در تمامی ارقام مورد بررسی، در تیمار شوری کلرید سدیم، پایداری غشا و محتوای نسبی آب برگ کاهش یافت. در مقابل استفاده از نانو ذرات دی اکسید سیلسیم سبب افزایش محتوای نسبی آب برگ، پایداری غشای یاخته ای و مقدار رنگدانه های فتوسنتزی در هر دو شرایط شاهد و تنش شوری گردید. نژادگان شیراز به دلیل برتری در بیشتر صفات مرتبط با تحمل به شوری در مقایسه با سایر رقم ها، تحمل بیشتری نسبت به شوری کلرید سدیم داشت. در مجموع می توان نتیجه گرفت که تنش شوری سبب کاهش محتوای رنگدانه های فتوسنتزی، محتوای نسبی آب برگ، پایداری غشای یاخته ای و همچنین عملکرد فتوسیستم II شد و نانو ذرات دی اکسید سیلسیم سبب بهبود این صفات گردید. به نظر می رسد کاربرد دی اکسید سیلسیم در غلظت ۲ میلی مولار سبب کاهش اثرات مخرب تنش شوری کلرید سدیم در ارقام مورد مطالعه زیتون می شود.

کلیدواژه ها:

olive ، chlorophyll ، salinity stress ، silica nanoparticles ، chlorophyll fluorescence indicators. ، زیتون ، کلروفیل ، تنش شوری ، نانوذرات سیلیس ، شاخص های فلورسانس کلروفیل.