اثربخشی درمانی مبتنی بر آموزش تعهد و پذیرش بر خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دچار اختلالات یادگیری

این پژوهش به منظور درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر روی خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری انجام پذیرفته است. طرح پژوهش این تحقیق از نوع آزمایشی و جامعه آماری آن کلیه دانش آموزان پسر پایه پنجم مبتلا به اختلال یادگیری شهر کرج بودند که براساس پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی و عزت نفس، ۳۰ نفر از دانش آموزان که از خودکارآمدی و عزت نفس پایینی برخوردار بودند، به طور تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند (هر گروه ۱۵ نفر). گروه آزمایشی هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای (هفته ای یک بار) درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را دریافت داشته و گروه کنترل آموزشی در این زمینه دریافت نداشته است. پس از آموزش، پرسشنامه های این پژوهش مجددا بر روی اعضای هر دو گروه اجرا گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیری مانکوا استفاده شده است. یافته ها نشان داد، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد هم بر روی متغیر ترکیبی و هم بر روی متغیر انفرادی اثر معناداری داشته است. به طور کلی این پژوهش حاکی از آن است، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد از جمله روش های درمانی موثر در افزایش خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری می باشد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی تحصیلی ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری.