رابطه ی فلسفه ی تربیتی و سبک رهبری مدیران مدارس

این پژوهش در پی بررسی رابطه ی فلسفه ی تربیتی مدیران با سبک رهبری آنان است و پژوهشی توصیفی از نوع همبستگی می باشد. نمونه ی آماری پژوهش ۱۱۸ نفر از مدیران مدارس راهنمایی غرب استان مازندران بودند که به روش طبقه ای نسبی انتخاب شدند. برای گرد آوری داده ها از دو پرسشنامه ی "سنجش فلسفه ی تربیتی" و "سنجش سبک رهبری باولز" استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های گرایش مرکزی، آزمون همبستگی کانونی و پیرسون و ضریب تعیین استفاده شده است. نتایج نشان داده اند که بین انواع فلسفه ی تربیتی و سبک های رهبری همبستگی کانونی معنی دار وجود دارد. هم چنین، ضرایب تعیین برآورد شده نشان می دهند که فلسفه ی "ماهیت گرایی" توان تبیین سبک رهبری "خلاقیت و نوآوری" و فلسفه "پایدارگرایی"توان تبیین سبک رهبری" خود هدایت گری و فلسفه "پیشرفت گرایی" توان تبیین سبک رهبری "بازشناسی و پیشرفت شغلی" و فلسفه "بازسازی گرایی" ، توان تبیین سبک رهبری "خلاقیت و نوآوری" و فلسفه "رفتارگرایی" توان تبیین سبک های رهبری "خودبرانگیختگی توام با جدیت" و "همکاری و تعهدآفرینی" و فلسفه "هستی گرایی" توان تبیین سبک رهبری "خود برانگیختگی توام با جدیت" را دارا هستند.

کلیدواژه ها:

فلسفه ی تربیتی ، سبک رهبری ، آزمون همبستگی کانونی