ظرفیت فقه حکومتی در کارآمدی دیپلماسی شهروندی
محل انتشار: فصلنامه سیاست متعالیه، دوره: 11، شماره: 1
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 53
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SMP-11-1_013
تاریخ نمایه سازی: 27 بهمن 1402
چکیده مقاله:
شکل گیری مناسبات جدید در عرصه بین الملل، مسیر را برای ورود بازیگران غیردولتی هموار و دیپلماسی را از انحصار دولت ها خارج نموده است. نقش محوری مردم به عنوان بازیگران جدید این عرصه از مهم ترین تحولات چند دهه اخیر است. دیپلماسی شهروندی نوع جدیدی از دیپلماسی است که در آن شهروندان به عنوان نمایند گان غیررسمی دولت نقش ایفا می کنند. از آنجا که دیپلماسی به عنوان پیشانی سیاست خارجه در فضای دیپلماتیک موجود مبتنی بر پارادایم اندیشه لیبرال دموکراسی طراحی و متناسب با این الگو، مدل های مختلفی از آن اجرا می گردد؛ ضرورت ایجاب می کند که در نظام مبتنی بر فقه اسلامی، دیپلماسی شهروندی نیز از منظر فقه حکومتی که وجه ارتقاء یافته فقه سنتی و جواهری است؛ به عنوان خاستگاه حکومت دینی و متغیر اصلی تولید قدرت و مدیریت اجتماعی حاکمیت از زوایای گوناگون مورد بررسی قرار گیرد. در این راستا، پژوهش حاضر درصدد پاسخ به این سوال اصلی است که فقه حکومتی- به عنوان کلان نظریه فقهی مدیریت اجتماعی حکومت اسلامی- از چه ظرفیتی در کارآمدی دیپلماسی شهروندی برخوردار است؟ نتایج حاکی از آن است که فقه حکومتی با توجه به پویایی وگستردگی در قلمرو، علاوه بر شمول تمام ابعاد فقه فردی، می تواند بنابر اقتضاء، بر مبنای تکلیف گرایی اجتماعی مردم در حکومت دینی، تعریف نقش هویت بخش و رسالت جمعی برای آحاد یک ملت، تولید نرم افزار و انسجام سیاست گذاری و ارتقاء اهداف دیپلماسی شهروندی منضبط کننده، تسهیل گر، پشتیبان، هدایت گر و تعدیل کننده آن باشد و از این رهگذر کارآمدی آن را به عنوان یکی از ابزارهای موثر سیاست خارجی فراهم سازد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
احمد رهدار
استادیار، دانشگاه باقرالعلوم(ع)، قم، ایران.
معصومه مرادی آریان
کارشناسی ارشد، فقه سیاسی، دانشگاه باقرالعلوم(ع)، قم، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :