اثربخشی آموزش مراقبت از بیماران هموفیلی در کاهش اضطراب و افسردگی مادران دارای فرزند هموفیل زیر ۱۵ سال
محل انتشار: فصلنامه روانشناسی سلامت، دوره: 3، شماره: 9
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 147
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HPJ-3-9_006
تاریخ نمایه سازی: 26 بهمن 1402
چکیده مقاله:
هدف: هموفیلی از شایعترین اختلال خونریزی دهنده ارثی و سومین بیماری شایع وابسته به کروموزوم x میباشد که ناشی از کمبود یا فقدان فاکتورهای انعقادی هشت و نه میباشد. تولد فرزند هموفیل در خانوادههایی که این بیماری در آنها وجود نداشته است باعث اضطرا ، ناامیدی و حتی احساس گناه میشود و درماندگی آنها را درمراقبت از فرزندشان موجب میشود بنابراین این هدف اصلی پشوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مراقبت از بیماران هموفیلی در کاهش اضطرا و افسردگی مادران دارای فرزند هموفیل زیر ۱۰ سال استان تهران است.روش: در یک تحقیق نیمهتجربی با طرح پیشآزمون و پ آزمون، از بین ۰۲۲ نفر از مادران بیماران هموفیلی زیر ۱۰ سال تعداد ۳۲ نفر که در پرسشنامههای حالت صفت اسپیلبرگر و افسردگی بک نمره بالا کسب کرده بودند به روش نمونهگیری در دسترس انتخا شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش به مدت ۰ جلسه، تحت آموزش مراقبت از بیماران هموفیلی قرار گرفتند اما گروه کنترل مداخلهای دریافت نکرد. سپ هردو گروه دوباره پرسشنامههای نام برده شده را تکمیل کردند. دادهها با روش تحلیل کوواریان )آنکوا( تحلیل شدند.۲/ یافته ها: یافتههای تحقیق نشان داد که در سطح معناداری ) ۲۰ p (، آموزش مراقبت از بیماران هموفیلی در مادران دارای فرزند هموفیل، اضطرا و افسردگی را در این مادران به طور معناداری کاهش می دهد. نتیجه گیری: آموزش مراقبت از بیماران هموفیلی در کاهش اضطرا و افسردگی مادران دارای فرزند هموفیل زیر ۱۰ سال نقش بهسزایی دارد. بنابراین پیشنهاد می شود همه مادران و کسانی که از بیماران هموفیلی مراقبت می کنند تحت این آموزش قرار گیرند.
نویسندگان
سمیرا حسن زاده پشنگ
دانشجوی دکترا روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور
زهرا شعبانی
کارشناس ارشدروانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور
علی فتحی آشتیانی
استادروانشناسی،رئیس مرکزتحقیقات علوم رفتاری
احمد علی پور
استاد گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور
حسین زارع
استادگروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :