برنامهریزی مشارکتی توسعه روستاها با تاکید بر بازارچههای مرزی (مطالعه موردی: شهرستان سردشت)

برنامه­ریزی توسعه روستایی، مولفه­های مختلف اقتصادی، اجتماعی، محیطی و مشارکتی را در بر می گیرد در این راستا مهم ترین رکن برای رسیدن به توسعه پایدار روستایی، مدیریت مشارکتی می باشد. مشارکت های روستایی در پیشبرد برنامه ها و فعالیت های اقتصادی و اجتماعی یکی از سیاست های محوری توسعه و نظام برنامه­ریزی روستایی است. بر این اساس، توجه به مشارکت به عنوان رهیافتی کارآمد، می تواند نقش مهمی در پیشرفت نظام مدیریتی روستاها داشته باشد. هدف پژوهش حاضر تقویت عناصر مشارکت روستایی جهت پیوند و ارتباط با بازارچه­های مرزی و توسعه برنامه­ریزی مشارکتی است. این پژوهش با رویکرد توصیفی– تحلیلی و بر اساس محتوای کیفی استقرایی است. نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران ۳۳۵ نفر به دست آمد و داده­های آن با نرم­افزار SPSS، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد شاخص­های توسعه در میان روستاهای مورد مطالعه به صورت متعادل توزیع نشده است. ساختار مدیریت روستایی و ضعف سرمایه­گذاری های دولتی از مهم ترین عوامل و محدودیت های موثر در برنامه­ریزی مشارکتی روستایی می باشد. بر اساس آزمون­های آماری ارائه شده تفاوت معناداری بین ارزیابی تاثیرات بازارچه ها از منظر کلیه ابعاد توسعه روستایی وجود دارد به طوری که ضریب معناداری در بعد زیست محیطی ۰۲۹/۰، در بعد اجتماعی – فرهنگی ۰۰۴/۰ و در بعد اقتصادی ۰۱۱/۰ می­باشد. بر اساس نتایج آزمون کروسکال والیس و T –Test مشاهده می­شود که روستاهای پیرامون در هر یک از ابعاد توسعه روستایی از نظر تاثیرپذیری از بازارچه های مرزی، دارای تفاوت های معنادار بودند. همچنین رابطه بین روستاها با بازارچه ها حالت یک طرفه دارد و روستائیان سهم چندانی از منافع آن ندارند.

کلیدواژه ها:

رنامهریزی مشارکتی ، توسعه روستاها ، بازارچه های مرزی ، شهرستان سردشت