تحلیل و بررسی رشد فقرزدا در ایران

رشد فراگیر نقش تعیین کننده ای در شتاب بخشیدن به کاهش فقر دارد. در دهه ۱۹۷۰ مطالعاتی درزمینه تعیین ویژگیهای رشد اقتصادی که قادر باشد فقر را کاهش دهد صورت گرفت که باعث شد اصطلاح رشد فقرزدا موردتوجه قرار گیرد. موفقترین کشورهای آسیای شرقی نشان دادند که رشد سریع همراه با نابرابری اولیه پایین و تغییر توزیعی فقرزدا می تواند فقر را به مقدار قابل توجهی کاهش دهد. در این مطالعه به بررسی و تحلیل کشش فقر نسبت به رشد در قالب یک مدل پانل دیتا میپردازیم تا نشان دهیم فقر در برابر رشد اقتصادی چگونه تغییر میکند و بدین منظور از توابع پارامتریک منحنی لورنز و داده های هزینه - درآمد خانوارهای شهری و روستایی برای دوره زمانی ۱۳۸۴-۱۳۹۰ در ده استان ایران استفاده شده است. بعد از بررسی مانایی داده ها و هم جمع بودن آنها با آزمون هم جمعی پدرونی مدل ارائه شده به صورت پانل دیتا برآورد شده است. نتایج حاصل از تحقیق با استفاده از روش حداقل مربعات کاملا تعمیم یافته (FMOLS) نشان میدهد کشش فقر نسبت به میانگین درآمدها منفی است و رابطه منفی و معناداری بین فقر و میانگین درآمدها وجوددارد و چنان که بایدکشش فقر نسب به ضریب جینی به عنوان نماینده توزیع درامدها مثبت است بدین مفهوم که بابهبود وضعیت توزیع فقر کاهش خواهدیافت

کلیدواژه ها:

فقر ، نابرابری ، رشداقتصادی ، کشش فقر ، هم جمعی