ساخت و اعتباریابی پرسشنامه خودمراقبتی دیابت نوع ۲

مقدمه: خودمراقبتی در کنترل بیماری دیابت نوع ۲ بسیار حائز اهمیت است و پژوهش حاضر درصدد ساخت و اعتبار یابی پرسشنامه خودمراقبتی دیابت نوع ۲ بود. روش: پژوهش حاضر از نوع ترکیبی اکتشافی متوالی هدایت شده با رویکرد آزمون سازی و طبقه بندی بود و در دو مرحله به صورت کیفی و کمی انجام شد. جامعه آماری در مرحله اول عبارت بود از متخصصان، پزشکان و پژوهشگران حیطه بیماری دیابت نوع ۲ در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ که با روش نمونه گیری هدفمند،۱۰نفر انتخاب گردیدند. در مرحله دوم، بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ شهر تهران در سال۱۴۰۰- ۱۳۹۹ با روش نمونه گیری در دسترس و با در نظر گرفتن ملاک هایی۴۲۳ تن انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات مرحله اول از مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته و پرسشنامه اولیه محقق ساخته استفاده شد. یافته ها: نشان داد از نتایج حاصل از مصاحبه ها، با کدگذاری باز تعداد ۴۱ مفهوم در ۴ بعد استخراج و بر اساس این مقاهیم تعداد ۵۶ گویه اولیه طراحی شد. شاخص نسبت روایی محتوا و شاخص محتوایی روایی محاسبه و در تحلیل عامل اکتشافی ۴ عامل مشخص شد. درنهایت پرسشنامه ۳۴ سوالی، ۷۶/۵۸ درصد واریانس خودمراقبتی دیابت نوع ۲ در بیماران ۳۰ تا۶۰ سال را تبیین نمود: عوامل مربوط به سواد سلامت (۶۴/ ۳۹%)، عامل روان شناختی (۸۲/۱۱%)، عامل جسمانی (۱۹/۴%) و عوامل مربوط با دسترسی به امکانات (۱۱/۳%). همچنین تحلیل عاملی تاییدی مرتبه اول ۴ عامل فوق را تایید و آلفا کل ۹۵/۰ بدست آمد. نتیجه گیری: این پرسشنامه دارای اعتبار و روایی مناسبی است و استفاده از آن جهت پایش خودمراقبتی این بیماران و استفاده در تحقیقات پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

خودمراقبتی ، دیابت نوع ۲ ، پرسشنامه