بررسی اثر تاریخ کاشت و علف کش بنتازون بر کنترل علف های هرز و عملکرد سویا (Glycine max L.)

اهداف: در این تحقیق اثر تاریخ کاشت و مصرف علف کش بنتازون روی کنترل علف های هرز و عملکرد سویا بررسی شد.مواد و روش ها: آزمایش به صورت کرت های خرد شده با چهار تکرار در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد. عامل اصلی شامل پنج تاریخ کاشت و عامل فرعی شامل کاربرد علف کش بنتازون در ۲ سطح بدون مصرف و مصرف بود. یافته ها: با تاخیر در کاشت و مصرف علف کش، کنترل خربزه وحشی و تاجریزی در ۱۰ و ۳۰ روز پس از سمپاشی افزایش یافت. کاشت دیرهنگام باعث کاهش عملکرد دانه (۲/۲۹ درصد) و بیولوژیک (۱/۴۱ درصد) سویا شد. کاشت دیرهنگام سبب کاهش زیست توده خربزه وحشی (۹۹ درصد)، تاج ریزی (۶۱ درصد) و سایر علف های هرز (۸۲ درصد) شد. مصرف علف کش زیست توده خربزه وحشی (۵۱ درصد)، تاج ریزی (۹۲ درصد) و سایر علف های هرز (۷۱ درصد) را کاهش داد. عملکرد دانه سویا در کاشت زودهنگام بیشتر (۷۱ درصد) از کاشت دیرهنگام بود. در تاریخ کاشت های دیرهنگام، تراکم خربزه وحشی و تاجریزی کمتر از تاریخ کاشت زودهنگام بود. تاخیر در کاشت سویا باعث تسریع در گلدهی، کوتاه شدن دوره رسیدگی و کاهش عملکرد سویا شد.نتیجه گیری: تاریخ کاشت زودهنگام سویا همراه با مصرف بنتازون باعث کاهش رشد علف های هرز، کاهش خسارت به محصول و افزایش عملکرد سویا می شود که می تواند به کشاورزان توصیه شود.

کلیدواژه ها:

تاریخ کاشت ، تراکم علف هرز ، ارزیابی چشمی خسارت ، عملکرد سویا ، خربزه وحشی