سنجش ابعاد و شاخص های زیست پذیری شهری (مورد مطالعه: شهر ساری)

هدف از این پژوهش بررسی وضعیت زیست پذیری شهر ساری و محلات آن و نیز ارزیابی کلی شهر ازنظر زیست پذیری شهری (در چهار بعد زیست پذیری شهری یعنی اجتماعی، اقتصادی ، زیست پذیری و کالبدی) است. روش مورداستفاده در این تحقیق برای جمع آوری داده ها، دو روش اسنادی و میدانی می باشد. فرآیند جمع آوری اطلاعات از طریق ابزار پرسشنامه ودر راستای تجزیه و تحلیل اطلاعات برآمده از پرسش نامه از آزمون T تک نمونه ای بهره گرفته شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که در شاخص اجتماعی تنها گویه میزان رضایت از همسایگان با میانگین ۳۷/۳ و Sig = ۰/۰۰۰ بیشترین رضایت را در میان پاسخگویان داشته است و با قطعیت می توان گفت که در میان مولفه روابط با همسایگان، بیشترین رضایت در مورد رضایت از روابط همسایگی است. بررسی شاخص زیست محیطی و گویه های مربوط به تاسیسات و تجهیزات شهر ساری نشان می دهدکه از میان گویه های بررسی شده تنها رضایت از شبکه گاز در حد قابل قبولی است و شهروندان با میانگین ۲۵/۳ در سطح معناداری ۰۳۵/۰ Sig = رضایت متوسط خود را از سیستم گازرسانی شهری ابراز داشته اند. در بررسی مولفه کیفیت بصری نیز به همین صورت تمامی گویه ها نشان می دهند که شهروندان از طراحی و نقشه شهری، سرزندگی محلات و زیبایی بصری و ظاهری شهر و محله رضایت پایینی دارند به صورتی که میانگین همه آنها در حدود ۵/۲ گزارش شده که نشان از ضعف کلی در این مولفه است. بررسی گویه های مختلف مربوط به مولفه های شاخص اقتصادی نشان می دهد که در مورد مولفه معیشتی در تمامی گویه ها در میان پاسخگویان اتفاق نظر وجود دارد که از هیچ گویه ای رضایت متوسط ندارند و در تمامی ابعاد معیشتی با سطح پایین رضایت مواجهیم. روی هم رفته می توان نتیجه گرفت که در میان تمامی مولفه های اصلی سنجش زیست پذیری، در شاخص اجتماعی مولفه حس تعلق به شهر ساری در شاخص زیست محیطی زیست پذیری وضعیت فضای سبز و تاسیسات و تجهیزات شهری، در شاخص اقتصادی وضعیت مسکن از میان دیگر مولفه ها در سطح معناداری ۹۹ درصد در سطح بالاتر از متوسط قرار دارند.

کلیدواژه ها:

شهر زیست پذیر ، توسعه پایدار ، وضعیت اقتصادی ، اجتماعی ، زیست محیطی