طراحی یک مدل بهینه جهت ارزیابی ریسک های ایمنی (مورد مطالعه: مجتمع صنعتی و معدنی گل گهر سیرجان)

هدف تحقیق حاضر ارائه یک مدل بهینه جهت ارزیابی ریسک های ایمنی است. برای این منظور از روش ویلیامفاین جهت ارزیابی ریسکهای موجود و از تکنیک دیمتل فازی جهت اولویتبندی و تفکیک عوامل به گروه های علت و معلول استفاده شد. جهت مقایسه زوجی عوامل، پرسشنامه خاص دیمتل فازی طراحی شد و با استفاده از روش نمونهگیری گلوله برفی از ۸ متخصص جهت ارزیابی عوامل تاثیرگذار نظرسنجی به عمل آمد. ۱۰ ریسک جهت بررسی انتخاب شد. یافته ها نشان داد ریسک ۲ عامل در سطح بالا، ریسک ۲ عامل در سطح متوسط و ریسک ۶ عامل در سطح ضعیف است. ریسکها به ترتیب قطع و وصل کلیدهای قدرت وآفتاماتها، جابجایی و باربندی قطعات و محصولات توسط جرثقیل، هواگیری تجهیزات جرثقیل و جوشکاری دارای اولویت هستند.

کلیدواژه ها:

منطق فازی ، ارزیابی ریسک ، مجتمع صنعتی و معدنی گل گهر سیرجان