بررسی سلفی تراپی در بین دانشجویان روانشناسی

در این پژوهش به بررسی سلفی تراپی در دانشجویان روانشناسی پرداخته شد تا مشخص شود که سلفی تراپی تا چه حد در بین دانشجویان روانشناسی رواج داشته و کدام یک از ابعاد درمانی آن موردتوجه و تائید دانشجویان است؟ درنتیجه ازنظر هدف کاربردی و ازنظر روش کار توصیفی – پیمایشی بوده و از منابع کتابخانه ای و پرسشنامه محقق ساخته به منظور ابزار گردآوری اطلاعات در آن استفاده شده است. این پرسشنامه دارای ۴ بعد (درمان شناختی رفتاری، رفتار درمانی دیالکتیک، روش های درمانی روان پویشی و روش های درمانی حمایتی) است که هر بعد ۱۰ سوال یا گویه را به خود اختصاص داده و به طورکلی شامل ۴۰ گویه می باشد که گویه های مربوطه بر اساس عوامل و فاکتورهای موجود در بهبود سلامت روان تهیه و تنظیم شده و مشخص می کردند که هر یک از ابعاد درمانی تا چه حد می توانند در بهبود سلامت روان موثر واقع شوند. جامعه آماری نیز در این پژوهش شامل کلیه دانشجویان روانشناسی در کلیه مقاطع کارشناسی و ارشد دانشگاه آزاد تهران واحد تهران شمال به تعداد ۳۵۰۰ نفر بودند که ۲۵۰ نفر از آن ها بر اساس فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. پس از جمع آوری پاسخنامه ها، داده های به دست آمده با توجه به اینکه فقط یک گروه داشتیم به روش تی تک نمونه (T تک نمونه) و توسط نرم افزار spss۲۲ مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمون فرضیات نشان داد که با توجه به نمره میانگین۹۶/۶، سلفی تراپی در سطح اطمینان ۹ درصد در بین دانشجویان روانشناسی کاربرد داشته و ازنظر دانشجویان می-تواند بر بهبود سلامت روان آن ها موثر واقع شود. در این میان مشخص گردید که روش درمان شناختی رفتاری از بین ابعاد درمانی سلفی تراپی با توجه به نمره میانگین ۴۳/۴ از بین روش های درمانی موجود بیشتر مورد استقبال و توجه این گروه از دانشجویان قرار داشته و از دیدگاه آنان و با توجه به نظرسنجی به عمل آمده بیشترین تاثیر را در بهبود سلامت روان می تواند داشته باشد.

کلیدواژه ها:

درمان پویشی ، درمان حمایتی درمان دیالکتیک ، درمان شناختی رفتاری ، سلفی تراپی