نقش فسفر در تغذیه گیاهان و عواقب مصرف بی رویه آن

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 715

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JAGH02_150

تاریخ نمایه سازی: 11 بهمن 1402

چکیده مقاله:

فسفر (P) یکی از مواد مغذی پرمصرف ضروری برای رشد گیاهان است و نیاز گیاهان به این عنصر در اوایل فصل رشد بیشتر می باشد. فسفر در خاک، در اشکال آلی و غیر آلی وجود دارد و از طریق مکانیسم های مختلفی توسط گیاهان جذب می گردد. در طی سال های اخیر با توجه به نیاز گیاهان و شرایط آب و هوایی و ویژگی های مختلف خاک ها، کودهای شیمیایی فسفردار با ترکیبات مختلف و درصد فسفر متفاوت تولید شده و به مرحله بهره برداری رسیده-اند. به عنوان نمونه می توان به فسفات آمونیوم، سوپر فسفات کلسیم، دی آمونیوم فسفات، کلسیم منیزیم فسفات، سوپر فسفات تریپل و ... اشاره کرد، که هر کدام دارای مزایا و معایبی هستند. کودهای فسفردار سبب بازده بالای محصولات می شوند ولی با این وجود، فرآیندهای پیچیده خاکی باعث تثبیت فسفر در خاک شده و دسترسی به موقع و کافی برای جذب توسط گیاهان را مختل می کنند. راندمان مصرف کم حاصل از کودهای فسفر محلول در آب مشکلات زیست محیطی و سلامت انسان را ایجاد می کنند. به طور کلی، استفاده طولانی مدت از کودهای شیمیایی فسفردار و سایر منابع فسفر مانند کودهای دامی می-تواند منجر به تجمع فسفر در خاک شود که در مناطق جغرافیایی خاص به یک نگرانی تبدیل شده است. شیوه های فعلی برای افزایش کارایی استفاده از فسفر برای کاهش این مشکلات ناکافی بوده است. بهبود ارزش غذایی محصولات، به ویژه غلات، از طریق کاهش اسید فیتیک و افزایش محتوای روی و آهن، باید یکی از مهم ترین محرک های توسعه محصولات کودی نوآورانه و فناوری های کوددهی باشد.

نویسندگان

غلامعلی حقیقت

دانشجوی دکترای تخصصی، گروه مهندسی محیط زیست-مهندسی آب و فاضلاب، دانشکده عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهیدبهشتی،تهران، ایران.

گاگیک بدلیانس قلی کندی

استاد، گروه مهندسی محیط زیست-مهندسی آب و فاضلاب، دانشکده عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی،تهران، ایران

مریم میرابی

استادیار، گروه مهندسی محیط زیست-مهندسی آب و فاضلاب، دانشکده عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی،تهران،ایران.

محمود شمس

استادیار، گروه مهندسی بهداشت مححیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.