گیاهی دارویی گل همیشه بهار (Calendula officinalis Linn.) از ترکیبات فیتوشیمیایی تا فعالیت بیولوژیکی و استفاده های درمانی

گل همیشه بهار گیاه دارویی است که برای قرن های متوالی برای مقاصد درمانی و دارویی استفاده می شده است. گل های آن به دلیل تنوع بالای ترکیبات فیتوشیمیایی از اهمیت دارویی بیشتری برخوردار هستند. فرمولاسیون های دارویی مختلفی از این گیاه جهت درمان اختلالات پوستی از قبیل زخم و اگزما و اختلالات گوارشی تولید شده است. همچنین به دلیل وجود ترکیبات فیتوشیمیایی متنوع، پتانسیل بالایی در زمینه تولید محصولات جدید دارویی و آرایشی و بهداشتی دارد. ماده موثره گل همیشه بهار حاوی ترکیبات ترپنوئیدی (منو ترپنی، سزکویی ترپنی و تری ترپنوئیدی)، استرولی، فلاونوئیدی، کومارینی، کاروتنوئیدی و کینون ها می باشد و بدیهی است که از این منظر گل همیشه بهار گیاه استثنائی است. بر اساس تحقیقات حیوانی و کارآزمایی های بالینی ماده موثره این گیاه دارای فعالیت ضد ویروسی، ضد سرطانی و ضد ضخم مناسبی است. مصرف گل همیشه بهار در دوز درمانی مناسب فاقد عوارض جانبی است اما برای درصد کمی از افراد ممکن است آلرژی زا باشد و در افرادی که به گیاهان خانواده کاسنی حساسیت دارند باید با احتیاط مصرف شود.

کلیدواژه ها:

گل همیشه بهار ، ترکیبات فیتوشیمیایی ، فعالیت بیولوژیکی