تعیین موقعیت بهینه ی مهار بازویی در سیستم کمربند خرپایی برای سازه های بلند

در این مقاله، موقعیت بهینه ی مهار بازوی (در ارتفاع) برای سازه های بلند مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف از تعیین موقعیت بهینه ی مهار بازویی حداقل نمودن جابه جایی بام تحت بارهای جانبی است. بدین منظور موقعیت بهینه ی مهاربند بازویی برای چهار قاب فولادی ۳۰، ۴۰، ۵۰ و ۶۰ طبقه تحت سه الگوی بار جانبی متمرکز در بام، الگوی بار آیین نامه ی ۲۸۰۰ و همچنین الگوی بار گسترده ی یکنواخت در ارتفاع مورد بررسی قرار گرفته است. در هریک از این سازه ها براساس تغییر موقعیت مهار بازویی در طبقات مختلف و تحلیل سازه با استفاده از نرم افزار SP۲۰۰۰ مقادیر تغییر مکان بام به دست آمده است. به منظور سهولت در مدل سازی سازه های مورد نظر از رابط برنامه نویسی کاربردی API و کد نویسی در نرم افزار MATLAB استفاده شده است. نتایج به داست آمده از تحلیل نشان می دهد که موقعیت بهینه ی مهار بازویی برای سه الگوی بارگذاری جانبی متمرکز در بام، آیین نامه ی ۲۸۰۰ و یکنواخت در ارتفاع به ترتیب در حدود ۰/۶۸، ۰/۶۰ و ۰/۵۶ ارتفاع ازپای سازه قرار دارد.

کلیدواژه ها:

مهاربند بازویی ، کمربند خرپایی ، سازه های بلند ، موقعیت بهینه ، رابط برنامه نویسی کاربردی API